IMG0

spojlowanie programu robinsonowie

Spojlowanie jako zbiorowa inteligencja

Jak twierdzi Pierre Lew, w internecie ludzie pożytkują dla wspólnego celu i realizacji wspólnych założeń zdobyte w jakiejś dziedzinie kompetencje eksperckie: „Nikt nie wie wszystkiego, każdy wie coś. Całą wiedzę ma ludzkość”⁵. Zbiorowa inteligencja to właśnie zdolność wirtualnych społeczności do wykorzystania połączonych uzdolnień wszystkich ich członków. 'Po, czego nie wiemy lub nie umiemy zrobić samodzielnie, możemy teraz zrobić razem z innymi. Taka organizacja widowni, którą Levy nazywa wspólnotą wiedzy, pozwala na wywieranie większego nacisku i zdobycie większego wpływu na przebieg negocjacji z producentami. Rodząca się kultura wiedzy nigdy w pełni nie zerwie związków z kulturą konsumpcyjną, tak jak kultura konsumpcyjna nie może funkcjonować poza ograniczeniami narzuconymi przez państwa narodowe. Levy sugeruje jednak, że zbiorowa inteligencja stopniowo zmieni sposób funkcjonowania kultury konsumpcyjnej. I postrzega panikę wywołaną przez większą aktywizację widowni jako krótkowzroczność: „pozbawiając kulturę wiedzy autonomii, pozbawia się przestrzeń konsumpcji niezwykłego źródła energii”⁶. Według niego, kultura wiedzy funkcjonuje jako „niewidzialny i niemożliwy do uchwycenia napęd” obiegu i wymiany dóbr.

Nowa kultura wiedzy powstaje teraz, gdy nasze więzy ze starszymi formami społeczności zrywają się, gdy nasze zakorzenienie w geografii fizycznej maleje, gdy nasze powiązania z rodziną wielopokoleniową, a nawet z rodziną nuklearną (rodzice i ich potomstwo), rozpadają się i gdy nasza lojalność wobec państw narodowych zostaje przedefiniowania. Pojawiają się nowo formy społeczności, jednakże te nowe wspólnoty są określone przez dobrowolne, tymczasowe i taktyczne zależności, umocnione wspólnymi przedsięwzięciami intelektualnymi i inwestycjami emocjonalnymi. Członkowie mogą przemieszczać się z jednego środowiska do drugiego, ponieważ ich zainteresowania i potrzeby się zmieniają. Mogą także należeć do więcej niż jednej społeczności w tym samym czasie. Niemniej jednak te wspólnoty trzymają się razem dzięki wspólnemu wytwarzaniu i obustronnej wymianie wiedzy. Jak zaznacza Lew, takie grupy „przekazują zbiorowemu intelektowi całą dostępną w danym momencie wiedzę mającą związek z danym tematem”. Co więcej, zbiorowości te służą jako pole do „wspólnych dyskusji, negocjacji i rozwoju”, dopingują poszczególnych członków do poszukiwania nowych informacji, przydatnych wspólnemu dobru: „pytania bez odpowiedzi wytworzą napięcie [...], wskazując miejsca, gdzie potrzebne są pomysłowość i innowacja”⁷.

Levy wprowadza rozróżnienie pomiędzy wiedzą, wspólną dla wszystkich członków grupy, informacjami, które - jak wierzą - są prawołziwo i uważają za wspólne oraz zbiorową inteligencją, czyli sumą wszystkich

Pierre I X\y, CoHective bitelligaice: Mankind's F.mergjng World/>/ Cylmspace, Perscus Books. Cambridge 1997. *>. 20. Ibidem, s. 237.

Ibidem, s. 217.