IMG

wkupując się do amerykańskiego idola

vcześniej nie wysłała wiadomości tekstowej⁴. Jak wyjaśnił rzecznik prasowy AT&T, „Nasza współpraca z FOX uczyniła więcej dla edukacji społeczeństwa i przekonania ludzi do SMS-owania niż jakiekolwiek działanie marketingowe, które prowadzono wcześniej w tym kraju”⁵.

Amerykański idol zajmował dwie lokaty w rankingu pięciu segmentów najwyższej oglądalności podczas ważnego okresu majowego w roku 2003⁶. Ostatni segment finałowego odcinka drugiego sezonu Amerykańskiego idola oglądało ponad 40 milionów osób. W trzecim sezonie emisji podczas głównego okresu majowego FOX poświęcił programowi 13,5 godziny, czyli blisko jedną czwartą całkowitegoprimetime tego miesiąca".

Reklamodawcy byli szczęśliwi. Dyrektor wykonawczy Mediacom, Jon Mandel, wyjaśnia: „Wiemy, że gdy widzowie oglądają audycję, na której im zależy, oglądają więcej reklam. Niestety, nie ma wielu programów, na których zależy widowni”⁸. Amerykański idol, oparty na słynnej brytyjskiej Nerii Pop Idol, został sprzedany telewizji FOX dzięki agresywnej kampanii prowadzonej przez Creative Artists Agency (CAA)⁹. CAA postrzegało serię jako program idealnie odpowiadający wymogom obsługiwanej przez nią Coca-Coli i jej publiczności docelowej - grupie 12-24-latków¹⁰. Cóż to było za dopasowanie! Informacja dla tych, którzy nie mają telewizora lub nastoletnich dzieci: Amerykański idol jest prezentacją nieznanych piosenkarzy - czasem dobrych, czasem bardzo złych - z całego kraju. Co tydzień finaliści występują i publiczność głosuje, kto z nich ma odpaść. Ostatni ocalały z głosowania zdobywa kontrakt płytowy i promocję. „Forbes” sklasyfikował Amerykańskiego idola jako najbardziej dochodowy z programów re-ality, szacując, że do końca trzeciego sezonu przyniósł sieci ponad 260 milionów USD¹¹.

Wszystko to naprawdę uszczęśliwiło sieci. Programy reality tv utrzymały swoją pozycję podczas miesięcy letnich, gdy oglądalność telewizji jest tradycyjnie na najniższym poziomie. I - co nie mniej istotne - reality tv

Ibidem.

AT&TWirełess Text Messaging Takes Center Stageuith Unprecedented Performance on Fox's American Ido/, „PR Newswire”, 16 kwietnia 2003.

Amerykański rynek badań oglqdalności zdominowała firma Nielsen Media Research, która zaczęła je prowadzić już w latach 60. Metodologia stosowana przez NMR opiera się na przyjmowaniu jako reprezentatywne dla całości danych z trzech okresów w ciągu roku {steeeps) - maja, lutego i listopada. Kwestionariusze odsyłane przez telewidzów analizuje się począwszy od gospodarstw domowych na Wschodnim Wybrzeżu, by później „zamiatać" (właśnie to oznacza słowo stceep) w kierunku zachodnim. Na podstawie oglądalności z maja ustalane są stawki reklamowe obowiązujące przez kolejne pół roku. Aby uzyskać możliwie najlepsze wyniki, amerykańskie stacje emitują wtedy wyjątkowo atrakcyjne odcinki specjalne seriali, w telewizji częściej pojawiają sic gw iazdy, nawet programy informacyjne częściej niż zwykle poruszają kontrowersyjne tematy (przyp. tłum.).

Scott Collins, Maria Elena Fernandez, U/manted Wrinkles For Ido/, „Los Angeles Times”, 25 maja 2004, s. 1.

Stuart Elliott. The Media Business: Sonie Sponsors Are Backing Off to Fine-Tune Art of Blending Their Products into Television Shows, „The New York Times”, 22 stycznia 2003.

Creative Artists Agency to jedna z najważniejszych agencji amerykańskiego show-biznesu, reprezentująca interesy firm, aktorów i twórców (przyp. tłum.).

Jcnnifer Pendlcton. Idola Standardfor Integration, „Advertising Age”, 24 marca 2003.

Penelope Patsuris, The Most Profitable Reality Senes, „Forbes”, 7 września 2004, http://wwAv.forbes.com/homc_ europc/busincss/2004/09/07/cx_pp_0907realitytv.html