KORAN1

146

CZAS PROROKA

asz-Szarifa - Szlachetny Ogród. Wraz z nim pochowano tam jeszcze kilka osób z jego najbliższego otoczenia, w tym pierwszych kalifów.

Analogicznie do „najpiękniejszych imion Boga” istnieje w islamie dziewięćdziesiąt dziewięć opracowanych w późnym średniowieczu „szlachetnych imion” Muhammada (al-asma asz-szarifa), których liczba z czasem rozrosła się do dwustu jeden²³.

W momencie śmierci Proroka Muhammada przynajmniej nominalnie większość plemion zamieszkujących Półwysep Arabski stanowiła już część wspólnoty muzułmańskiej - ummy.

Koran i sunna

Koran: jak rozumieć Słowo Boga

Podstawą wiary islamu jest jego święta księga - Koran²*, zawierający wszystkie najważniejsze zasady doktrynalne tej religii. Ich rozwinięciem i uzupełnieniem jest sunna Proroka, zwana w islamistyce Tradycją²⁵. Koran i sunna stały się najważniejszymi, choć nie jedynymi źródłami prawa i teologii islamu.

Koran, po arabsku Ał-Kuran, oznacza „czytanie, recytację”. Wyznawcy islamu są przekonani, że właśnie tam znajdują się odpowiedzi na wszystkie pytania, jakie może zadawać sobie człowiek - zarówno te, które dotyczą życia doczesnego, jak i wiecznego: „Nie pominęliśmy w Księdze żadnej rzeczy!” (VI, 38). Jest zatem Koran doskonałym Słowem Boga. W tym tkwi różnica w stosunku do ksiąg świętych innych religii, gdyż na przykład Biblia, traktowana wprawdzie jako „księga natchniona”, jest jednak dziełem „autorskim”, tak w przypadku Starego, jak i - szczególnie - Nowego Testamentu. Autorem Koranu jest natomiast Bóg - Muhammad jest tylko „medium” przekazującym słowa Boga. Koran wyraźnie wskazuje na swoje Boskie pochodzenie: „Objawienie księgi pochodzi od Boga” (XXXIX, 1). To zaowocowało wieloma konsekwencjami o wymiarze kulturowym, których wyraźne ślady odczuwamy po dziś dzień.

Nazwa „Koran” wywodzi się od wezwania, jakie Bóg skierował do Muhammada za pośrednictwem anioła Gabriela: Ikra! - „Recytuj!” lub „Czytaj!” Z tych powodów pismo święte muzułmanów określane jest „samo przez siebie” jako: droga prosta dla bogobojnych (II, 2), prawda pochodząca od Boga (II, 129); Księga mądra (X, 1); Koran jasny (XV, 1); Księga Boga (VIII, 75); Księga zapisana (LXXXIII, 9; LII, 2), Księga ukryta (LVI, 78); Księga jasna (XII, 1) i Księga zachowująca (L, 4).