Kulikowski Nazwiska polskie3

CresU names often evolved into suinames.

From teft the crests: Gozdawa, Rawicz, Zaremba (Zaręba) Nazwy herbów etawoły się często nazwiskami.

Od lewej herby: Gozdawa, Rawicz. Zaremba (Zaręba)

cording losupcrflcial trans, for exampic Czarnula (from czarna - bŁick), Biała (from whne), Małocha (from mała - smali). Kalina" as is stated in thc "Encyklopedia wiedzy o języku polskim" (Eneyelopedin of Knowłedge ahoui ihc 1’ołish Langu nge).

Many Polish knighily familics had their own groupof favorite nanieś from which (bose ofsubscąucnt members wercchosen.Thiscustom hasbeen maintaincd in many familics to thc present day (most frcąuently małe ofTspring are named after theirgrandfaihcrs). The Piast princcs rc-ccivcd ihcirown names Ihough thc familyat llrst used only four: Mieszko, Bolesław, Kazimierz, and Władysbw. The-sc names werc rcserved for the ruling dynasty and noothcr patrician familics used them umil theend of ihc 12th ccntury. The tradition of many familics of retaining a group of their "own" names makes genealogical re-scarth easicr as it often uses thc so-called namc crilc-rion tocstahlish thc family allcgianccofa givcn person.

Along with the gradual strengthening of the Christian faith in Poland, naiive SIavic names began to give way under the pressure of Christian names. The chtirch played asignificant role in this proccss which clcarly rc-sisted thebestowingof "pagan” names. Christian names spread quickly in thc I3th ccntury, and alrcady in thc 14th ccntury we can speak of their domination. The cu-stom of choosing a patron at christening prompted names of persons who had alrcady bccn rccognizcd as sa-inls to be preferred: Bonifacy, Gaweł, Florian, Franciszek. Jan, Jakub, Jędrzej, Maciej, Michał, Mikołaj, Paweł, Piotr. Maria, Jadwiga, Natalia.

DifTicultics involved with thc pronunciation of names that soundcd forcign lead to a high degrceof polonization ofsomc names likc thc following: Benedykt - Bień; Bonifacy - Bończa; Hieronim - Jarosz; Hilary - Larysz; Jakub — Kuba, Ja kusz; Kunegunda — Kinga; Natalia Nawojka. Somc ofthcm weret rans la i ions from La t in: Lasota (SiKester), Żegota (Ignatius), Wawrzyniec (Laureniius).

Slavic names fcll out of usc almost cntircly in the period of thc Rcnaissancc. Some of them bccamc su ma mes directly (for

Wiele polskich rodów rycerskich posiadało zasób ulubionych imion, w obrębie których dokonywano wyboru. Zwyczaj ren w wielu rodzinach przetrwał do dziś (najczęściej wnuk otrzymuje imię po dziadku). Własne imiona posiadali książęta piastowscy, którzy pierwotnie uZywali tylko czterech: Mieszko, Bolesław, Kazimierz i Władysław. Imiona te były zastrzeżone dla dynastii panującej i do końca XII wieku nic używały ich inne rody rycerskie. Tradycja posiadania „własnych" imion przez wiele rodzin ułatwia badania genealogiczne, w których często stosuje się tzw. kryterium imionowc, w celu ustalenia przynależności rodowej danego osobnika.

Wraz z umacnianiem się wiary chrześcijańskiej w Polsce, imiona rodzime, słowiańskie, zaczynają ustępować pod naporcm imion chrzestnych. Dużą rolę odegrał tu kościół, który zdecydowanie przeciwstaw iał się nadawaniu nazw „pogańskich". Imiona chrześcijańskie rozpowszechniają się w XIII wieku, a już w XIV można mówić o ich całkowitej dominacji. Zwyczaj obierania patrona przy chrzcie spowodował, że preferowano zwłaszcza imiona osób uznanych za święte: Bonifacy, Gaweł, Florian, Franciszek. Jan. Jakub. Jędrzej, Maciej. Michał, Mikołaj, Paweł, Piotr, Maria. Jadwiga, Natalia.

Trudności związane z wymową obco brzmiących nazw doprowadziły do daleko idącej polonlzacji niektórych imion: Benedykt - Bień; Bonifacy - Bończa; Hieronim - Jarosz; Hilary - Larysz; Jakub — Kuba, Jakusz; Kunegunda - Kinga; Natalia - Nawojka.

Niektóre z nich były tłumaczeniem z łaciny: Lasota (SiKester), Żegota (Ignatius), Wawrzyniec (Laureniius).

Imiona słowiańskie wyszły niemal zupełnie z użycia wdobic Renesansu. Niektóre stały się nazwiskami (jak np.

2*