404 II Anestezjologia ogólna
404 II Anestezjologia ogólna
Są to schorzenia nerwów obwodowych powstałe na podłożu zmian metabolicznych, zwyrodnieniowych, toksycznych i zapalnych. Zazwyczaj nie wymagają szczególnej uwagi anestezjologa. Ale ważne są te neuropatie, w których występują zaburzenia czynności układu autonomicznego, np. zaburzenia regulacji ciśnienia tętniczego, częstości akcji serca oraz czynności pęcherza moczowego i jelit. U tych chorych występuje przede wszystkim ryzyko hipotonii ortostatycznej. Z tego względu nie powinno się wykonywać znieczulenia podpaję-czynówkowego ani zewnątrzoponowego.
Alkoholizm jest wielkim problemem w Niemczech: 1,5-2 min osób jest uznanych za chorych na chorobę alkoholową. Straty społeczne i gospodarcze spowodowane przez ten nałóg szacuje się na 18 mld DM rocznie.
Działanie alkoholu etylowego podlega dużym wahaniom osobniczym. Stężenie alkoholu we krwi wynoszące 5%o prowadzi do śmierci u połowy pacjentów, ale są osoby, które przeżyły nawet przy stężeniu 7%o, zdarza się jednak, że już stężenie 4%o bywa śmiertelne. Najważniejszą przyczyną zgonu jest depresja oddechowa wywołana alkoholem. Nierzadko na obraz ostrego zatrucia alkoholem mają wpływ zaburzenia towarzyszące związane lub nie związane bezpośrednio z nałogiem. Należą do nich m.in.:
- urazy czaszkowo-mózgowe,
- jednoczesne zażywanie leków lub narkotyków,
- śpiączka wątrobowa,
- zapalenie trzustki lub hipoglikemia.
9.1.1 Postępowanie anestezjologiczne
► Najważniejsze postępowanie doraźne przy ciężkim zatruciu alkoholem to zapewnienie drożności dróg oddechowych i czynności oddechowej: intubacja dotchawicza i wentylacja mechaniczna.
► Wyrównanie hipowolemii i zaburzeń ciepłoty ciała oraz gospodarki elektrolitowej i kwasowo--zasadowej.
► Przy podejrzeniu hipoglikemii: wlew dożylny glukozy.
► Leczenie wstrząsu przez wyrównanie objętości krążącego osocza, środkami o dodatnim działaniu inotropowym i ewentualnie lekami wazo-presyjnymi.
► Płukanie żołądka, tylko gdy istnieje podejrzenie jednoczesnego zażycia leków lub większej ilości alkoholu w ciągu ostatnich dwóch godzin przed przyjęciem do szpitala.
► Przy stężeniu alkoholu we krwi > 6%o możliwość hemodializy lub dializy otrzewnowej. Innymi wskazaniami do dializy są: ciężka kwasica (pH < 7,0) przy stężeniu alkoholu we krwi > 4%o; zażycie leków, które mogą zostać usunięte za pomocą dializy lub spożycie metanolu, a także ciężkie zatrucie u dzieci.
► Nie wolno wykonywać żadnych planowych zabiegów u osób w stanie upojenia alkoholowego.
W razie konieczności przeprowadzenia operacji ze wskazań nagłych trzeba pamiętać że:
- Przy wprowadzaniu do znieczulenia z powodu opóźnionego opróżniania żołądka występuje większe ryzyko zachłyśnięcia.
- Zapotrzebowanie na anestetyki jest zmniejszone, gdyż występuje dodatkowe ośrodkowe działanie tłumiące wywołane alkoholem.
- Zwiększa się wrażliwość na utratę krwi i „stres operacyjny".
- Tolerancja mózgu na hipoksję jest zmniejszona.
- Zaburzenia czynności płytek krwi wywołane przez alkohol sprzyjają występowaniu krwawień.
- W okresie pooperacyjnym konieczny jest staranny nadzór czynności oddechowej.
Przewlekłe spożywanie alkoholu prowadzi do przyspieszenia katabolizmu, rozwoju tolerancji i uzależnienia, a następnie do wtórnych schorzeń, zwłaszcza zaburzeń odżywiania, schorzeń neurologicznych. kardiomiopatii.
Objawy abstynencji występują zazwyczaj po upływie 12-72 godz. po całkowitym zaprzestaniu spożywania alkoholu, niekiedy jednak już przy obniżeniu stężenia alkoholu we krwi do l-3%o. Lekkie postacie polegają na zaburzeniach snu, nudnościach, nadmiernym poceniu się, lęku i lekkim drżeniu.