larsen1088

larsen1088



1088 III Anestezjologia specjalistyczna

J Z powyższych względów, jeżeli to możliwe, u dzieci między 3 a 5 rokiem życia nie powinno się wykonywać planowych operacji.

W razie konieczności pilnej interwencji operacyjnej należy pamiętać o następujących zasadach:

►    Niezbędne jest troskliwe podejście do obaw związanych z rozstaniem dziecka z rodziną, zapewnienie możliwie najpełniejszego kontaktu z matką lub innymi bliskimi osobami.

►    Dzieci poniżej 4 roku życia instynktownie wyczuwają sytuacje niebezpieczne, nie rozumieją jednak ich znaczenia i nie akceptują zwykle również odpowiednich wyjaśnień. Niezbędne jest przyjazne, ukierunkowane na dziecko, podejście personelu, wielokrotne zapewnianie o prawidłowym przebiegu leczenia, wyrażenie zgody na zatrzymanie osobistych przedmiotów itp.

►    Dzieci w wieku 4-6 lat są bardziej podatne na wyjaśnienia dotyczące sensu określonego postępowania i w związku z tym należy je odpowiednio przygotować, przeprowadzając rozmowę wyjaśniającą. Obawy przed okaleczeniem powinny zostać rozwiane poprzez troskliwe ich omówienie.

Wiek szkolny. Mimo że dzieci powyżej 6 roku życia również odczuwają lęki wynikające z rozstania z rodzicami, to są one zwykle przez nie lepiej tolerowane. Nierzadko jednak zaczynają pojawiać się zróżnicowane obawy związane z operacją i znieczuleniem (np. czy możliwe jest obudzenie w trakcie zabiegu). Wątpliwości te powinny być również wyczerpująco objaśnione.

Z wiekiem reakcje i obawy dzieci coraz bardziej przypominają sposób zachowania dorosłych.

4.2 Wizyta anestezjologiczna

Wizyta anestezjologiczna ma na celu przede wszystkim ocenę stanu klinicznego oraz złagodzenie lęku. W przypadku mniejszych dzieci, powinna być przeprowadzana w obecności rodziców. Anestezjolog powinien starać się zdobyć zaufanie dziecka i jego opiekunów oraz zorientować się w stanie dotychczasowego przygotowania psychologicznego dziecka:

-    Co opowiadano Ci na temat operacji?

-    Czego najbardziej się obawiasz?

-    W jaki sposób moglibyśmy Cię uspokoić?

Zzlanie wypowiedziane przez anestezjologa: „Będziesz spać podczas operacji” u wielu dzieci budzi niepokojące wyobrażenia, które wiążą się z utratą samokontroli i własnej inicjatywy czy wręcz z wyobrażeniami o własnej śmierci. Anestezjolog musi przekonująco zapewnić dziecko, że na pewno wybu-dzi się ze znieczulenia po zakończonym zabiegu. Często ważną rolę odgrywa również, obawa przed bólem oraz okaleczeniem, i w tym przypadku anestezjolog zobowiązany jest do udzielenia troskliwych, uwzględniających wiek dziecka, wyjaśnień.

Dzieci rozumiejące (przeważnie od ok. 3 roku życia) informuje się krótko na temat istotniejszych etapów postępowania podczas wprowadzenia do znieczulenia oraz intensywnego leczenia pooperacyjnego (rurka intubacyjna, przejściowy brak możliwości mówienia, wentylacja mechaniczna, drenaże). Należy szczerze odpowiadać na wszelkie pytania dziecka. Umyślne kłamstwa niszczą przeważnie na długo zaufanie dziecka do anestezjologa. W żadnym wypadku nie powinno się w obecności dziecka omawiać szczegółowych pytań rodziców.

4.2.1 Ocena kliniczna

Oceniając stan kliniczny, anestezjolog zasięga informacji dotyczących przeszłości chorobowej dziecka, dotychczasowej diagnostyki i wyników badań dodatkowych oraz leczenia farmakologicznego. Następnie przeprowadza krótkie badanie fizykalne.

Zbierając wywiad należy zwrócić szczególną uwagę na następujące okoliczności:

-    Czy kiedykolwiek wcześniej były przeprowadzane zabiegi w znieczuleniu ogólnym?

-    Jaki miały przebieg? Czy podczas operacji dochodziło do wysokiej gorączki?

-    Jakie poważniejsze schorzenia przechodziło dziecko w przeszłości?

-    Układ krążenia: tolerancja wysiłku fizycznego, oznaki niewydolności krążenia, incydenty sini-cze.

-    Układ oddechowy: astma, zapalenia płuc? Czy dziecko wykazuje skłonność do częstych infekcji dróg oddechowych?

-    Czy dziecko jest na coś uczulone?

-    Jakie leki były podawane w okresie przedopera-eyjnym?

Szczepienia w ostatnich tygodniach przed planową operacją. Pomimo bardzo dużej, dostępnej analizie grupy pacjentów, nie ma jasnej odpowiedzi na pytanie dotyczące skuteczności szczepień


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1160 1160 III Anestezjologia specjalistycznaCytotoksyczny obrzęk mózgu Określenie to jest częs
larsen1200 1200 III Anestezjologia specjalistyczna mo że jest to guz łagodny histologicznie, w wynik
larsen1280 1280 III Anestezjologia specjalistyczna ^ Jeżeli pacjent nie reaguje na laryngoskopię zwy
larsen1296 1296 III Anestezjologia specjalistyczna6.7.3 Zasady prowadzenia znieczulenia Premedykacja
larsen1312 1312 III Anestezjologia specjalistyczna9.5.3    Stymulator czasowy przed o
larsen1226 1226 III Anestezjologia specjalistyczna oka. Oko operowane jest zabezpieczone metalową pł
larsen0984 984 III Anestezjologia specjalistyczna 984 III Anestezjologia specjalistyczna 7.3.9
larsen0986 986 III Anestezjologia specjalistyczna Wartos ci gazometryczne u ciężarnych: -  &nbs
larsen0988 988 III Anestezjologia specjalistyczna Objętość osocza i komórkowa część składowa krwi ni
larsen0992 992 III Anestezjologia specjalistyczna „Stężenie analgetyczjne" halotanu, enfluranu,
larsen0994 994 III Anestezjologia specjalistyczna żający życiu obrzęk płuc, nawet w ostatnim trymest
larsen0996 996 III Anestezjologia specjalistyczna zależy od tego, czy środek jest iipofilny i niezjo
larsen0998 998 III Anestezjologia specjalistyczna 998 III Anestezjologia specjalistyczna ż. główna g
larsen1000 1000 III Anestezjologia specjalistyczna Ten zespół prawdopodobnie występuje tylko wtedy,
larsen1002 1002 III Anestezjologia specjalistyczna Tabela 37.3 Iloraz stężeń amidowych środków
larsen1004 1004 III Anestezjologia specjalistyczna ■ Prawidłowa wartość częstości akcji serca płodu
larsen1006 1006 III Anestezjologia specjalistyczna Ryc. 37.4. Drogi przewodzenia bólu porodowego. W
larsen1010 1010 III Anestezjologia specjalistyczna Znieczulenia zewnątrzoponowe w położnictwie. Syst
larsen1012 1012 III Anestezjologia specjalistyczna cje, aby utrzymać dobrą analgezję, także liczba s

więcej podobnych podstron