larsen0436

436 II Anestezjologia ogólna

436 II Anestezjologia ogólna

100

Pata

% obj._anest

Kontrolowane odparowywanie anestetyków lotnych odbywa się na dwóch zasadach:

-    zasadzie Venturiego: mieszalnik,

-    zasadzie połączenia omijającego (bypass): parownik o zmiennym przepływie.

2.3.2    Mieszalnik

Urządzenie to pracuje zgodnie z zasadą Venturiego: aby wzbogacić świeże gazy anestetykiem wziew-nym, płynny anestetyk zostaje rozpylony w strumieniu świeżych gazów przez dyszę Venturiego. Z powodu doskonałego rozdzielenia mgły anestety-ku w świeżym gazie następuje niemal natychmiastowe parowanie kropelek cieczy. Dawkowanie ilości anestetyku odbywa się za pomocą pokrętła, które poprzez zawór dławiący wpływa na przepływ świeżych gazów. Zawór dławiący stawia opór przepływającemu gazowi, co powoduje wzrost ciśnienia przed zaworem. Wzrost ciśnienia przenosi się na komorę płynową i oddziałuje na powierzchnię cieczy, wypierając ją przez dyszę. Im większy jest spadek ciśnienia za zaworem dławiącym, tym więcej anestetyku zostanie rozpylonego przez dyszę w strumieniu świeżych gazów.

2.3.3    Parownik przepływowy

W tego typu parowniku tylko część świeżych gazów jest doprowadzana do komory parowania. Tutaj świeży gaz zostaje wzbogacony anestetykiem, a po opuszczeniu komory miesza się z pozostałą częścią świeżego gazu. Po wymieszaniu nasycony gaz się rozcieńcza.

W starszych parownikach tego typu podział strumienia gazu odbywał się za pomocą drugiego rotametru. Aby możliwe było wyliczenie dokładnego stężenia anestetyku w mieszaninie wdechowej pacjenta, należy znać ciśnienie parowania cieczy, ciśnienie atmosferyczne, pojemność wentylacji minutowej i wielkość przepływu przez komorę parownika. Stężenie oblicza się według następującego wzoru:

V

Pan«t = ciśnienie parowania anestetyku wziewnego P_atm = ciśnienie atmosferyczne F* = przepływ gazu przez komorę parownika V - wentylacja minutowa

Wielkość przepływu gazu przez parownik musi być przez anestezjologa zmieniana w zależności od temperatury, pojemności wentylacji minutowej i oczekiwanej głębokości znieczulenia. Ten typ parownika wymaga więc drobiazgowej obsługi. Zaletą jego jest to, że można używać go do stosowania także i innych anestetyków wziewnych.

W parownikach przepływowych nowego typu cała pojemność wentylacji minutowej przechodzi przez parownik. Rozdzielenie strumienia świeżego gazu odbywa się w parowniku, zgodnie z wartościami ustawionymi i nie wymaga bezpośredniej ingerencji anestezjologa. Także w tym typie parownika tylko część strumienia świeżego gazu zostaje doprowadzona do komory parowania, gdzie następuje wysycenie parą anestetyku, a po wyjściu z komory parowania zmieszanie z pozostałą częścią świeżego gazu, który został poprowadzony przewodem omijającym.

I Dany typ parownika skonstruowany jest tylko do określonego anestetyku wziewnego. Nie można używać w nim innych anestetyków.

Parownik wymaga ustawienia tylko jednego parametru, mianowicie pożądanego stężenia anestetyku wziewnego w procentach objętościowych. Wszystkie czynniki, które wpływają na proces odparowywania, muszą więc zostać skompensowane przez parownik, aby było utrzymane stałe, wybrane stężenie anestetyku. Najważniejsze z tych czynników to:

-    temperatura,

-    zmiany wielkości przepływu gazów,

-    zmiany składu gazów nośnych.

Zmiany temperatury. Aby anestetyk wziewny przeprowadzić z fazy ciekłej w fazę gazową konieczna jest energia. Następuje przy tym oziębienie cieczy i otoczenia. Wraz ze spadkiem temperatury obniża się ciśnienie parcjalne anestetyku wziewnego i z tego powodu zmniejsza się stężenie pary w jego fazie gazowej. Proporcjonalnie do czasu trwania znieczulenia następowałoby więc z powodu oziębiania się komory parowania pobieranie przez parownik coraz mniejszej ilości anestetyku wziewnego. Aby utrzymać żądane stężenie anestetyku, muszą zostać skompensowane wahania temperatury. Wykorzystuje się do tego różne sposoby: obudowa parownika zbudowana jest z metalu o wysokim przewodnictwie cieplnym (np. miedź), co pozwala na szybką wymianę ciepła z otoczeniem. Inna możliwość kompensacyjna przy obniżającej się temperaturze płynnego anestetyku wziewnego polega na zwiększeniu