larsen0476

476 II Anestezjologia ogólna

m. pierscienno--tarczowy

Stawy żuchwowe łączą żuchwę obustronnie ze skroniową częścią kości czaszki. Ponadto ruchomość w stawach żuchwowych jest zmniejszona na skutek wrodzonych lub nabytych wad. Utrudnia to lub nie pozwala na otwarcie ust, co jest przeszkodą lub nawet uniemożliwieniem przeprowadzenia intubacji.

Język jest zbudowany z wiązek włókien mięśniowych, które są pokryte błoną śluzową. W prawidłowych warunkach język może być łatwo odsunięty w bok poprzez silny ucisk laryngoskopu podczas intubacji.

Zęby mają szczególne znaczenie podczas intubacji. Należy pamiętać, że przednie zęby są osadzone w żuchwie za pomocą tylko jednego korzenia i dlatego łatwo mogą być wyłamane w wyniku wykonywania dźwigni laryngoskopem. Szczególna ostrożność jest wskazana u:

- dzieci z zębami mlecznymi,

- starszych osób,

- pacjentów' nieprzestrzegających higieny jamy ustnej lub ze schorzeniami dziąseł,

- osób z wystającymi siekaczami,

W takich przypadkach zęby mogą zostać wyłamane poprzez wykonanie niewielkiej dźwigni w trakcie intubacji.

2.6 Krtań

Przejście przez krtań jest najtrudniejszą częścią intubacji dotchawiczej, ponieważ krtań można uwidocznić tylko za pomocą specjalnego przyrządu (laryngoskopu). Wykonywanie rutynowej intubacji bez laryngoskopu nie jest wskazane.

Krtań (ryc. 21.2) jest połączona z tchawicą i leży na wysokości trzonów kręgów C4-C6.

Zamyka ona podczas połykania tchawicę i w ten sposób uniemożliwia aspirację pożywienia, płynów i innych ciał obcych. Dzięki wibracjom strun głosowych wydychane z tchawicy powietrze jest wprawiane w drgania i powstaje głos.

Rusztowanie krtani tworzą struktury różnych chrząstek, które częściowo można ocenić dotykiem z przedniej strony szyi. Chrząstka tarczo-wata, tworząca tzw. jabłko Adama, składa się z dwóch dużych płytek chrzęstnych połączonych ze sobą z przodu i otwartych od tyłu. Dogłowowo chrząstka tarczowata łączy się poprzez błonę tar-czowo-gnykową z kością gnykową, doogonowo zaś poprzez więzadło pierścienno-tarczowe z chrząstką pierścieniowatą.

przedsionek krtani -

kość gnykowa^.

zachyłek

gruszkowaty

kieszonka krtaniowa ^

struna głosowa--^, chrząstka

tarczowata----

m. tarczowo----

-gnykowy jama podgłośniowa

tarczyca ■

Ryc. 21.2 Przekrój podłużny krtani.

En W wyniku nakłucia błony pierścienno-tarczo-jfl wej można w nagłym przypadku przywrócić ■ szybko drożność dróg oddechowych.

Krtań od dołu jest połączona z tchawicą poprzez chrząstkę pierścieniowatą; chrząstka ta ma kształt sygnetu o wąskim luku z przodu i boku, który rozszerza się w stronę tyłną. Z tchawicą jest ona połączona więzadłem.

Chrząstka nagłośni (nagłośnia) jest pokryta błoną śluzową i tworzy przednią ścianę wejścia do krtani. Nagłośnia jest umocowana do kości gnykowej i chrząstki tarczowa tej, jej górny brzeg jest ruchomy. Fałdy nalewkowo-nagłośniowe ciągną się do bocz-no-dołnej części nagłośni i łączą ją z chrząstkami na-lewkowatymi. Czynnościowe znaczenie nagłośni jest niewielkie, dlatego też jej operacyjne usunięcie nie powoduje aspiracji pokarmów do płuc.

Chrząstki nalewkowate, mające kształt piramid, łączą się z tylnymi powierzchniami stawowymi chrząstki pierścieniowatej. Do tych chrząstek umocowane są włókna mięśni głosowych; od chrząstek nalewkowatych do chrząstek tarczowych rozciągają się również struny głosowe.

Struny głosowe (ryc. 21.3) (zwane w mianow-nictwie anatomicznymi fałdami głosowymi) składają się z mięśni, więzadeł, miękkiej błony podślu-