larsen0550

550 II Anestezjologia ogólna

dardowej dawce 0,2 mg, tj. 0,2 ml roztworu: 1:1000. Dodatek adrenaliny wydłuża czas działania tetrakainy o 50%. Nie stwierdzono natomiast istotnego wpływu adrenaliny na czas działania bu-piwakainy i lidokainy.

10% roztwór glukozy dodaje się do anestetyków lokalnych w celu zwiększenia ich ciężaru właściwego, co umożliwia stosowanie techniki hiperba-rycznej.

5.5.1    Hiperbaryczny 0,5% roztwór bupiwakainy

1 ampułka 0,5% bupiwakainy hiperbarycznej zawiera 2 ml lub 4 ml roztworu. W 1 ml takiego roztworu znajduje się 5 mg chlorowodorku bupiwakainy i 50 mg glukozy. Jego ciężar właściwy w 37°C wynosi 1,013 g/ml.

Czas wiązania wynosi 15-30 min, niekiedy nawet dłużej, a utrzymywanie się blokady czuciowej bądź znieczulenia trwa ok. 160 min i odpowiada działaniu tetrakainy. Intensywność blokady ruchowej jest jednak mniejsza od stwierdzanej podczas znieczulenia tetrakainą. Dodatek środka obkurczającego naczynia (fenylefryny) i/lub zwiększenie jego dawki powoduje wydłużenie czasu działania bupiwakainy.

Dawkowanie 0,5% bupiwakainy hiperbarycznej:

-    wysokie znieczulenie podpajęczynówkowe (do Th5): 2-4 ml,

-    średnie znieczulenie podpajęczynówkowe (do Th 10): 1,5-3 ml,

-    niskie znieczulenie podpajęczynówkowe (do LI): 1-1,5 ml,

-    blok siodłowy (S1-S5): 0,5-1 ml,

-    zalecana dawka maksymalna: 20 mg, czyli 4 ml.

Dawka powinna być dostosowana do wzrostu pacjenta. W pozycji siedzącej stosuje się dawki wysokie, w pozycji bocznej dawki niskie.

5.5.2    4% roztwór mepiwakainy

1 ampułka 4% mepiwakainy zawiera 2 ml roztworu w 10% glukozie, co oznacza, że 1 ml zawiera 40 mg mepiwakainy i ok. 100 mg glukozy, jest to więc roztwór hiperbaryczny. Czas wiązania wynosi 5-10 min, znieczulenie utrzymuje się 45-60 min, a dodanie środka obkurczającego naczynia wydłuża je do 60-90 minut.

Dawkowanie 4% mepiwakainy:

-    wysokie znieczulenie podpajęczynówkowe (do Th5): 1,5-2,0 ml,

-    średnie znieczulenie podpajęczynówkowe (doThlO): 1,0-1,5 ml,

-    niskie znieczulenie podpajęczynówkowe (do LI): 0,8-1,2 ml,

-    blok siodłowy (S1-S5): 0,6-1,0 ml.

5.5.3 5% roztwór lidokainy

W1 ampułce 5% lidokainy znajduje się 2 ml roztworu, którego 1 ml zawiera 50 mg lidokainy i 75 mg glukozy, czyli jest to roztwór hiperbaryczny.

Czas wiązania wynosi 10-15 min, a znieczulenie bez zastosowania środka obkurczającego naczynia utrzymuje się 45-60 min, po jego dodaniu natomiast wydłuża się do 60-90 min.

Dawkowanie 5% lidokainy:

-    wysokie znieczulenie podpajęczynówkowe (do Th5): 1,4-2,0 ml,

-    średnie znieczulenie podpajęczynówkowe (doThlO): 1,0-1,5 ml,

-    niskie znieczulenie podpajęczynówkowe (do LI): 0,8-1,2 ml,

-    blok siodłowy (S1-S5): 0,6-1,0 ml.

W pozycji siedzącej stosuje się dawki wysokie, w pozycji bocznej natomiast niskie dawki aneste-tyku.

5.6 Techniki znieczulenia podpajęczynówkowego

5.6.1 Technika izobaryczna

W tej technice znieczulenia stosowane są środki znieczulające miejscowo, których ciężar właściwy jest równy ciężarowi właściwemu płynu mózgowo-rdzeniowego. Wobec różnych gęstości płynu mózgowo-rdzeniowego środki te nie są rzeczywiście izobaryczne, ale nieznacznie hipobaryczne. Podczas stosowania prawdziwych izobarycznych anestetyków lokalnych, siła ciężkości, względnie ułożenie pacjenta podczas i po iniekcji, nie ma żadnego wpływu na rozprzestrzenianie się środka w przestrzeni podpajęczynówkowej. Przy równym dawkowaniu izobaryczny anestetyk lokalny uzyskuje przeważnie niższą wysokość znieczulenia niż podczas stosowania roztworu hiperbarycznego. Należy jednak zwrócić uwagę na następujące spostrzeżenia: