658 II Anestezjologia ogólna
658 II Anestezjologia ogólna
5.6.1 Żyła odłokciowa i żyła odpromieniowa 703
5.6.2 Żyła szyjna wewnętrzna..........704
5.6.3 Żyła szyjna zewnętrzna...........707
5.6.4 Żyła podobojczykowa............707
5.6.5 Żyła udowa....................708
5.6.6 Powikłania ogólne cewnikowania
dużych żył.....................709
5.7 Cewnik tętnicy płucnej................712
5.7.1 Czteroświatłowy cewnik
Swana-Ganza..................712
5.7.2 Wskazania.....................712
5.7.3 Wprowadzenie cewnika płucnego
(Swana-Ganza).................712
5.7.4 Pomiary dokonywane za pomocą
cewnika Swana-Ganza...........715
5.7.5 Powikłania cewnikowania tętnicy
płucnej.......................718
5.8 Echokardiografia przezprzełykowa.......719
6 Temperatura ciała..................719
6. ł Anestetyki i regulacja temperatury'........720
6.2 Następstwa lekkiej hipotermii (33-35°C) . . 720
6.3 Profilaktyka i leczenie hipotermii........720
7 Diureza...........................721
8 Zwiotczenie mięśni.................721
9 Monitorowanie czynności mózgu.... 721
9.1 Badanie elektroencefalograficzne (EEG). .. 721
9.1.1 EEG klasyczne.................722
9.1.2 EEG procesorowe...............722
9.1.3 Indeks bispektralny (BIS).........722
9.2 Potencjały wywołane..................724
9.2.1 Somatosensoryczne potencjały
wywołane.....................724
9.2.2 Akustyczne potencjały wywołane . . . 724
9.2.3 Wzrokowe potencjały wywołane. .. . 724
9.2.4 Ruchowe potencjały wywołane.....724
10 Laboratorium anestezjologiczne.....725
11 Protokół znieczulenia...............725
Piśmiennictwo...........................725
Znieczulenie i zabieg operacyjny mogą w dużym stopniu zaburzyć homeostazę ogólnoustrojową, a także zagrozić życiu pacjenta. Dlatego podczas znieczulenia konieczny jest stały nadzór nad pacjentem. Nadzór ten obejmuje obserwację, pomiary i rejestrację zmieniających się funkcji organizmu. Celem nadzoru jest wczesne rozpoznanie zaburzeń równowagi fizjologicznej organizmu i natychmiastowe rozpoczęcie odpowiedniego postępowania leczniczego.
Nadzór powinien być systematyczny i ukierunkowany, nie może być samowolny i przypadkowy, wyniki muszą być pewne i dokładne, ponieważ są podstawą postępowania terapeutycznego. Wszystkie środki nadzoru powinny być sensowne, dostosowane do potrzeb operacji i stanu pacjenta. Najważniejszy podczas znieczulenia jest nadzór układu oddechowego i krążenia, ponieważ anestetyki, a także czynności anestezjologiczne i postępowanie chirurgiczne wywierają szczególny wpływ na te dwa układy. Do nadzoru służą zmysły anestezjologa (wzrok, słuch, dotyk), a także specjalne urządzenia nadzorujące, nazywane sprzętem monitorującym.
J Niedostateczny nadzór to jedna z najczęstszych przyczyn śmiertelnych powikłań znieczulenia.
Nadzór nad pacjentem nie jest celem samym w sobie, lecz służy wyłącznie jego bezpieczeństwu. Dlatego w każdym wypadku monitorowanie musi być dostosowane do aktualnych potrzeb. Duża liczba urządzeń monitorujących nie zapewni automatycznie optymalnego bezpieczeństwa pacjentowi; mogą one nawet stwarzać dodatkowe ryzyko. Dlatego też należy starannie rozważyć korzyści zaplanowanego monitorowania. Każdorazowo wybierany rodzaj monitorowania zależy od czynników ryzyka dotyczących danego pacjenta. Dlatego sensowne jest stopniowanie nadzorowania: od podstawowego, poprzez specjalne podczas skomplikowanych operacji, do rozległego, wszechstronnego, obejmującego wszystkie ważne układy organizmu przy rozległych wstrząsorodnych zabiegach operacyjnych.
2.1 Nadzór podstawowy
Nadzór podstawowy (rutynowy) jest prowadzony podczas każdego znieczulenia i obejmuje monitorowanie następujących parametrów:
- głębokości znieczulenia i stopnia zwiotczenia,
- czynności układu krążenia,
- oddychania: natlenienia i wentylacji,
- stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej.