larsen0706

706 II Anestezjologia ogólna

żyła szyjna wewnętrzna. Za stawem mostkowo--obojczykowym ż. szyjna wewnętrzna łączy się z ż. podobojczykową w ż. ramienno-głowową (ż. bezimienną).

Cewnikowanie prawej ż. szyjnej wewnętrznej jest postępowaniem z wyboru z następujących powodów: prosty przebieg do ż. głównej górnej, osklepek opłucnej po stronie prawej położony jest niżej niż po stronie lewej, przewód piersiowy biegnie po stronie lewej i dlatego podczas cewnikowania można uniknąć jego nieumyślnego nakłucia.

Postępowanie praktyczne (ryc. 26.33 c i d).

Cewnikowania ż. szyjnej wewnętrznej można dokonać z dostępów: centralnego, przedniego i tylnego. Najczęściej jest stosowana technika Seldinge-

a

b

t. szyjna wewnętrzna

m. mostkowo-obojczykowo--sutkowy

l t. szyjna wspólna

ż. szyjna wewnętrzna /

/ l

t. i ż. kręgowa J I

splot ramienny

t. i ż. podobojczykową

ż. twarzowa

t. szyjna wspólna

ż. szyjna zewnętrzna

I

ż. szyjna wewnętrzna

t. podobojczykową

ż. podobojczykową

Ryc. 26.33a-d Cewnikowanie żyły szyjnej wewnętrznej.

a) i b) anatomia topograficzna,

c)    punkcja żyły i zastosowanie cewnika w systemie zamkniętym,

d)    przesuwanie cewnika właściwego przez cewnik wprowadzający z tworzywa sztucznego.