916 II Anestezjologia ogólna
Skuteczność postępowania resuscytacyjnego musi być kontrolowana przez ratownika w regularnych odstępach czasu. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest skuteczna, jeśli obecne są następujące objawy:
- unoszenie i opadanie klatki piersiowej w czasie wentylacji,
- wyczuwalne tętno na tętnicach szyjnej i udowej przy każdym uciśnięciu mostka,
- zaróżowienie skóry pacjenta,
- zwężanie się źrenic,
- wystąpienie poronnych oddechów przed przywróceniem spontanicznej akcji serca,
- powrót świadomości u niektórych pacjentów. Zwężanie się źrenic i powrót reakcji na światło są korzystnymi objawami mózgowymi. Utrzymujące się rozszerzenie źrenic wskazuje na niedostateczną skuteczność postępowania reanimacyjnego i uszkodzenie mózgu, chociaż może być uwarunkowane również podawaniem dużych dawek amin katecho-lowych.
| Resuscytację krążeniowo-oddechową prowadzi się aż do przywrócenia samoistnej czynności serca, a sztuczne oddychanie do powrotu własnej wydolnej czynności oddechowej.
Podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej często popełniane są błędy, które pogarszają jej wynik. Należą do nich m.in.:
- Zbyt długa przerwa w czynnościach resuscyta-cyjnych! Przerwa nie powinna trwać dłużej niż 5 sekund. Wyjątki stanowią wykonanie intubacji dotcbawiczej (w ciągu 15 s), ratowanie z miejsca wypadku.
- Uciskanie górnej części mostka zamiast dolnej.
- Umieszczenie dłoni w okolicy serca na lewo od mostka. Następstwa: złamania żeber, nieskuteczny masaż.
- Odrywanie dłoni od klatki piersiowej po uciśnięciu i ponowne gwałtowne umieszczanie ich na klatce piersiowej: niebezpieczeństwo uszkodzeń!
- Zaniechanie kontroli skuteczności czynności re-suscytacyjnych przez ratownika w krótkich i regularnych odstępach czasu.
2 x powolne wdechy 15 x uciśnięcie mostka
Ryc. 34.18. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa prowadzona przez jednego ratownika.
7 Zaawansowane czynności
Zaawansowane czynności resuscytacyjne (ACLS) wykonuje się w celu jak najszybszego przywrócenia dostatecznego samoistnego krążenia, ponieważ dzięki podstawowym czynnościom resuscytacyj-nym można uzyskać tylko niewielki ułamek prawidłowego przepływu mózgowego i dlatego przy dłuższym ich stosowaniu należy się liczyć z nieodwracalnym uszkodzeniem mózgu. Do najważniejszych czynności rozszerzonego postępowania reanimacyjnego należą:
- diagnostyka i monitorowanie EKG,
- defibrylacja,
- intubacja dotchawicza,
- założenie dostępu dożylnego,
- podawanie leków i roztworów infuzyjnych.
ł Podczas zaawansowanych czynności resuscyta-cyjnych (ACLS) muszą być kontynuowane czynności podstawowe (BSL), aż do uzyskania pozytywnego wyniku.