2) wskaźnik pokrycia obsługi długu WPOI)
zysk netto + odsetki* amortyzacja rata spłaty kredytu* odsetki
Wskaźnik len określa stopień zabezpieczenia długu prze/ wygospodarowa w przedsiębiorstwie zysk i amortyzację (cash floW), a więc jego poziom powinf być bezwzględnie wyższy od 1.
3) wskaźnik pokrycia I W PI
>
kapitał własny majątek trwały
Jest to jeden z podstawowych wskaźników służących do oceny wiarygodno kredytowej wnioskodawcy. Generalnie przyjmowana jest zasada (tzw. „złe reguła bilansowa"), że własny kapitał musi pokrywać co najmniej mająte trwały przedsiębiorstwa i część majątku obrotowego. Im większa jest nad wyż kapitału własnego nad kapitałem obcym, tym solidniejsze i pewniejsze je przedsiębiorstwo jako kredytobiorca.
4) wskaźnik pokrycia II W PU
kapitał własny + długoterminowy kapitał obcy majątek trwały
Zgodnie ze „złotą regułą bilansową” majątek trwały powinien być pokryty przez kapitał własny, a w najgorszym wypadku łącznie przez kapitał własny i długoterminowy kapitał obcy, dlatego wskaźnik podany wyżej powinien wynosić co najmniej ł. Im jest wyższy, tym większa jest finansowa stabilność przedsiębiorstwa. Wskaźnik poniżej I świadczy, że majątek trwały finansowany jest krótkoterminowym kapitałem obcym, co w niesprzyjających okolicznościach może prowadzić do utraty płynności finansowej.
V. Wskaźniki struktury majątku i kapitału
1) wskaźnik udziału kapitału własnego w' całkowitym kapitale U
kapitał własny kapitał całkowity’
Wskaźnik ten odzwierciedla stopień samofinansowania posiadanego majątku oraz zakres odpowiedzialności finansowej przedsiębiorstwa za efekty gospodarowania. Z punktu widzenia kredytodawcy druga funkcja kapitału własnego jest bardziej istotna, określa bow iem uczestnictwo przedsiębiorstwa w zabezpieczeniu ryzyka. Wymagana wysokość wskaźnika zależy od ogólnego ryzyka branży i socjalnego ryzyka konkretnej firmy. Im wyższy poziom wskaźnika, tym większe zabezpieczenie ryzyka i pewniejsza stabilizacja finansowa przedsiębiorstwa.
l'r/.y wyborze wskaźników slujących l" i" ny imiyn»Hl
ii kredytowej należy
pamiętać' o tym. ze:
■ wskaźniki muszą byt precyzyjni' okn dom
■ często wybór kilku wskaźników istotnych dla danego przedsiębiorstwa jest I wystarczający do oceny, zbyt wiele wskaźników- oprócz dodatkowych kosztów
ich obliczenia - może spowodować zagubienie się w nadmiarze informacji:
■ wielkości bezwzględne nie dają podstaw do oceny, dopiero odniesione do innych I wartości.
Obliczone wskaźniki, w zależności od możliwości informacyjnych, powinny zostać porównane z wielkościami za lata ubiegłe, wynikami innych przedsiębiorstw, wartościami granicznymi. Porównanie wskaźników w poszczególnych latach analizowanego okresu pozwala na zbadanie występujących trendów rozwojowych. Istotne Baczenie ma porów nanie wyników przedsiębiorstwa ubiegającego się o kredyt z w ynikami innych podmiotów w danej branży. W każdej branży istnieją bow iem typowe dla niej wartości wskaźników, przydatne do porównań sytuacji ekonomiczno-finansowej. Celowe przy tym jest. choć nie zaw sze możliwe ze względu na dostępność informacji, dokonywanie porównań podmiotów gospodarczych funkcjonujących w zbliżonych warunkach ekonomiczno-finansowych, np. o podobnych wielkościach obrotów, kapitału własnego, zatrudnienia, kapitałochłonności.
Na prawdopodobieństwo spłacenia kredytu mają wpływ również szanse rozwojowe mży. w której działa dane przedsiębiorstwo. Instytucje zajmujące się badaniem koniunktury gospodarczej klasyfikują na ogół branże w- trzy grupy:
1) branże o tendencjach rozwojowych, np. elektrotechnika, informatyka, przemysł chemiczny;
2) branże o tendencjach stagnacyjnych, np. mechanika precyzyjna, przemysł maszy-’ nowy. papierniczy, spożywczy:
3) branże o tendencjach regresyjnych, np. przemysł odzieżowy, przemysł metalurgiczny.
enę wskaźników może uzupełniać analiza w rażliwości, tzn. zbadanie podatności ników na zmiany założeń początkowych. W analizie tej dąży się do określenia rtości granicznych, przy których przedsiębiorstwo utrzymuje jeszcze płynność finansową i wiarygodność kredytową, np. można badać wpływ jednostkowych cen rzedaży, jednostkow ych kosztów zmiennych lub jednostkow ych kosztów stałych na kształtowanie się rentowności. Odpowiedni zestaw wskaźników pozwala nu kompleksową ocenę aktualnej i przyszłej pozycji finansowej klienta. Pokazuje ponadto zdolność firmy do generowania zysku (rentowność) i do wywiązywania się / bieżących zobowiązań. Jest też źródłem informacji o efektywności wykorzystania zasobów majątkowych firmy.
Analiza wskaźnikowa pozwala nu szybkie wyrobienie sobie poglądu na funkcjonowanie danego przedsiębiorą w a Niemniej jednak wskuźniki te są wielkościami