M Feld TBM194

194

5. Technologiczne przygotowanie produkcji

Z kolei w przedmiocie pokazanym na rys. 5.17 należy wywiercić otwór o średnicy d w odległości a od jednego z dwóch uprzednio wykonanych otworów. W tym przypadku przedmiot musi zająć jednoznacznie określone położenie w stosunku do tulejki wiertarskiej prowadzącej narzędzie. Bazowanie przedmiotu następuje przez nałożenie go na kołki (pełny i ścięty) i podparcie na powierzchni uchwytu. W ten sposób przedmiot ma odebrane wszystkie stopnie swobody, co jest niezbędne dla wykonania zadania obróbkowego.

RYS. 5.17. Przedmiot z odebranymi 6 stopniami swobody

Podane przykłady ilustrują dość wyraźnie, że wykonanie każdej operacji wymaga przeanalizowania, ile stopni swobody należy przedmiotowi odebrać ażeby zadanie obróbkowe można było wykonać poprawnie. Jest bowiem błędem odbieranie większej liczby stopni swobody, aniżeli to wynika z analizy wykonywanej operacji. Należy pamiętać, że każdy odebrany dodatkowo stopień swobody to konieczność projektowania i wykonania uchwytu o bardziej skomplikowanej konstrukcji.

5.4.2.2. Zasady wyboru baz

Do ustalenia zasad wyboru baz należy rozważyć wybór bazy do pierwszej operacji i do operacji następnych. Występuje tutaj podstawowa różnica, gdyż w przypadku pierwszej operacji wszystkie powierzchnie są surowe, natomiast obrabiając bazę do operacji dalszych, należy dokonać wyboru spośród powierzchni obrobionych.

Wybór bazy do pierwszej operacji

Przystępując do wyboru powierzchni, która ma służyć jako baza do pierwszej operacji, należy przede wszystkim przeanalizować technologię półfabrykatu bądź też