M Feld TBM650

650

13. Projektowanie procesu technologicznego części klasy koło zębate

kę zamiast skoku. Tylko ze względu na współpracę z kołem ślimakowym technologia ślimaka jest omawiana w kołach zębatych. Najczęściej w praktyce spotyka się przekładnie ślimakowe walcowe i one będą omówione.

13.10.1. Obróbka ślimaków

Zwoje ślimaka są najczęściej nacięte na wale (rys. 13.119) i dlatego technologia wału pod nacięcie zwojów jest identyczna z technologią wału stopniowanego. Samo nacięcie zwojów można wykonać metodą kształtową i obwiedniową.

Dopuszczalne bicie wskazanej powierzchni

13.10.1.1. Metody kształtowe nacinania zwojów ślimaka

Ślimaki można obrabiać przez toczenie, frezowanie i szlifowanie. Powszechnie jest stosowane toczenie. Dobre wyniki uzyskuje się tocząc nożami o krawędziach prostoliniowych.

Ślimaki o małym kącie pochylenia linii śrubowej obrabia się narzędziem ustawionym w osi ślimaka (rys. 13.120). Otrzymuje się wówczas ślimak spiralny. W miarę powiększania się kąta pochylenia linii śrubowej pogarszają się warunki skrawania i wówczas należy ustawić nóż w płaszczyźnie prostopadłej do linii pochylenia zwojów (rys. 13.121). Uzyskany w ten sposób ślimak jest ślimakiem pseudospiralnym. Toczenie nożami ustawionymi stycznie do walca zasadniczego (rys. 13.122) umożliwi otrzymanie ślimaka ewolwentowego.