422 VI. Elementy \iuiysiyki niaic/nulu znrj
Gdy dysponujemy próbką (x,.x2.....x0) cechy X, to statystyki
G,iG: w (5 1) przyjmują wartości
g, =h|(x„x2.....xn:ct), g2sMxi-x2.....xn;u);
wówczas przedział liczbowy (g,,g:) nazywa się realizacją przedziału ufności (5.1) albo zaobserwowanym przedziałem ufności (5.1).
Współczynnik ufności dotyczy bezpośrednio przedziału ufności (G,,G?). Nie można natomiast pisać P(g,<0<g:)=l-a. Powstaje wobec tego pytanie o interpretację współczynnika ufności 1 a w odniesieniu do realizacji (g,,g2) Odpowiedzi należy szukać w czystościowej interpretacji pr-stwa zdarzenia Otóż. gdybyśmy pobrali 100 n-elementowych próbek i dla każdej z nich wyznaczyli realizację przedziału ufności (G,.G:) ze współczynnikiem ufności np.
1-a =0,95 oraz każdorazowo twierdzili, że realizacja pokrywa parametr 0, to należy oczekiwać, że 95 razy będziemy mieć rację Na rysunku 5.1 zaznaczono tylko 10 realizacji, z których jedna nie pukrywa parametru 0
*-»i -
Rys 5.1. Rys 5.2.
Przedziały ufności dla wartości oczekiwanej. Zakładamy, że istnieją wartość oczekiwana p=EX i wariancja
o2=VarX cechy X Przedziałów ufności (G,,G:) spełniających warunek (5.1) jest nieskończenie wiele. W poniższych tw ierdzeniach będą to najkrótsze przedziały ufności o środku X. a zatem najlepsze przedziały ufności (gdyż EX = p ).
TWIERDZENIE 5.1 Jeżeli cecha X ma rozkład normalny N(u.ct) o znanym odchyleniu standardowym a , to przedział
(5.2) (X-u u -?*, X+u Q -?=)
1 i vn 12 vn
jest przedziałem ufności ze współczynnikiem ufności l-a dla wartości oczekiwanej p; X oznacza lu średnią arylmctyczną PLP (X,,X2r...Xj cechy X, liczba u,_n,: jest kwantylem rzędu p = ł-a/2 ZL U o rozkładzie N(0; I).
Dowód. Standardowe postępowanie przy wyznaczaniu przedziałów ufności polega na następujących czynnościach.
I) Wprowadzamy do rozważań "statystykę wyjściową", zależną od estymowunego parametru, której rozkład jednak nie zależy od tego parametru. W naszym przypadku jest to statystyka:
2) Wyznaczamy rozkład pr-stwa tej statystyki. Przy założeniach twierdzenia średnia arytmetyczna X ma rozkład normalny N(p,a/Vn), (por tw 13). ZL U„ jest zestundaryzowaną ZL X, ma więc rozkład normalny N((J;ł).
3) Dobieramy liczby a i b tak. aby
P(a < ———Vn < b) = l-a. a
Liczby te można wybrać na dowolną liczbę sposobów Przedział będzie najkrótszy, jeśli a ua/2=-U|_a/: oraz b= u,(por. rys 5.2):
P(-u „ <<u. J = i-<*-
• , CJ 1 i
4) Przekształcając tożsamość i owo nierówność podwójną występującą po lewej stronie ostatniej równości, otrzymujemy:
I'(X-u „ -9- < M < X+u „ -^) = l-a. lml Vn '"T vn
Zgodnie z definicją przedziału ufności, równość ta uzasadnia nazwanie przedziału (5.2) - przedziałem ufności zc współczynnikiem ufności !-a dla wartości oczekiwanej p. 11
PRZYKŁAD 5.1. Niech X oznacza zużycie przędzy na wyprodukowanie jednego metra bieżącego tkaniny płaszczowej. Dokonano n=9 niezależnych, jednakowo dokładnych pomiarów i otrzymano wy niki