Nadolski9

nie dość dla nas zrozumiałe, na pewno jednak niezmiernie ważne w oczach ludzi z owej odległej epoki.

Miecze z X —XII wieku zachowały się na ziemiach polskich w dość pokaźnej liczbie kilkudziesięciu egzemplarzy. Swym charakterem odpowiadają one całkowicie broni z tegoż czasu znajdowanej w innych, zwłaszcza sąsiednich krajach Europy. Posiadają głownie niezbyt długie, dość szerokie, przystosowane raczej do cięcia niż do kłucia. Ich krótkie, jednoręczne rękojeści są początkowo zaopatrywane w jelce masywne i stosunkowo niedługie oraz w duże głowice.

V.

3<

6

r

U

17

16

18-

Miecz

1.    głownia

2.    rękojeść

3.    zastawa

4.    sztych

5.    nasada

6.    ostrze

7.    zbroczę

8.    płaz

9.    grań (ość)

10.    trzon

11.    głowica

12.    jelec

13.    taszka

14.    trzpień lń. okładzina

16.    podstawa głowicy

17.    nakładka głowicy 10. szyjka

19. trzewik

19-