NAGRODA za KUBEK WODY

Ewangelia według św. Marka, rozdział 9, wiersz 41

Tym razem będziemy rozważać tylko jedno zdanie z przeczytanej Ewangelii, która ma jakby „podwójne dno”. Za pierwszym obrazem, o którym opowiada, kryje się jeszcze inne znaczenie, bardziej ogólne.

Są wakacje. Słońce mocno przygrzewa. Podczas upału chętnie sięgamy po wodę. To wielka ulga, kiedy możemy ugasić pragnienie dobrą, zimną wodą, szczególnie po jakimś wysiłku, np. podczas górskiej wycieczki albo pracy w ogródku. A jaka to radość, kiedy ktoś widząc nasze zmęczenie i pragnienie, poda nam kubek tego życiodajnego napoju.

Pan Jezus za ten prosty gest obiecuje nagrodę. W Palestynie przez większą część roku jest bardzo gorąco, ale Panu Jezusowi nie chodziło z pewnością tylko o warunki klimatyczne i spowodowane nimi wzmożone pragnienie... On bowiem największą wagę przykłada do ludzkiego serca, czyli tak naprawdę nie jest to nagroda za podany kubek wody, ale za życzliwość i miłość ofiarodawcy.

Trzeba jeszcze wspomnieć osobę, której podajemy ten kubek wody. Należy ona do Pana Jezusa. A On te słowa skierował do Apostołów, których następcami są dziś biskupi i kapłani. Jakże więc muszą być ważni, skoro za taki drobiazg spełniony wobec nich przewidziana jest nagroda. Należałoby o tym szczególnie pamiętać w obecnych