Przyjmuje się, źe pierwszym etupcrn leczeniu wszystka h postaci nic trzymania moc/u u większości pacjentek powinno hu leczenie zachowawcze.
W leczeniu zachowawczym wyróżnia się następujące metody postępowania:
• trening pęcherza moczowego (terapia behawioralna);
• kinezyterapia;
• liczenie farmakologiczne (leki: hormonalne, alfa-adrenergiczne, rfhol ine rg icz ne, przeć i w zupa I ne).
Terapia behawioralna polega na wykształceniu u pacjentki przyzwyczajeń i odruchów, które umożliwiają kontrolowane oddawanie moczu o wyznaczonych godzinach z wydłużaniem odstępów między mikcjami. Prowadzi to do wykształcenia zdolności hamowania skurczu mięśnia wypieracza. Trening pęcherza jest szczególnie zalecany w leczeniu nietr/ymania moczu z powodu parć naglących, ale znalazł on również zastosowanie w leczeniu wysiłkowego i mieszanego typu nietr/ymania moczu.
Całkowite ustąpienie dolegliwości po zastosowaniu tej metody leczenia uzyskano u 12% kobiet, a u 75% z nich nastąpiło ich zmniejszenie w bardzo znaczącym stopniu.
Ćwiczenia mięśni dna miednicy stosowane według programu Kegela stanowią jedną z metod terapeutycznych, które poprawiają funkcjonowanie układu moczowo-płciowego, stąd ich szerokie zastosowanie w profilaktyce i leczeniu nietr/ymania moczu. Celem ćwiczeń jest zwiększenie siły, wytrzymałości oraz reaktywności mięśni krocza i dna miednicy, co prowadzi do korekty ciśnienia śródcewkowego i wyeliminowania bezwiednego oddawania moczu. Ćwiczenia polegają na świadomym, wielokrotnie powtarzanym rozluźnianiu i napinaniu mięśnia dźwigacza odbytu. Powinno się je powtarzać do 100 razy dziennie co najmniej przez 3 miesiące. Wykazano, że Ti 54 kobiet występuje znaczne zmniejszenie dolegliwości. Modyfikując ćwiczenia sposobem Kegela. można zastosować w nich stożki pochwowe (o masie od 20 do 100 g) w' celu jeszcze większego wzmocnienia siły mięśni przepony miednicy.
Dobrym uzupełnieniem tej metody są ćwiczenia typu inyoleed hack i zabiegi elektrostymulacji. -—
( 'wtc/emn typu myofiiedbaek tNinjagiiją w opanowaniu umiejętno ćct świadomego nnuhumtunui właściwej grupy mięsni om/ obtck i > sv 11 ię ir jest rują dłę uh skute/u. Służą nauce napinaniu t m/lu/nin iita mięśni, konholi efektywności wykonywanych ewic/ert ora/ oce nic dokonywanych postępów lub ich bruku, Ćwiczenia można wykonywać, używając specjalnego aparatu / sondami do|K>chwowy-mi mi buzie aparatu do hadari urodynamicznycli Inh pcrmeomelru. Dostępne urządzeniu elektroniezne przetwarzają aktywność elek-Iryc/ftą tmęsm w lortnę graficzną, liczbową lub dźwiękową, umożli w tając pacjentce samodzielną obserwację postępów leczenia.
I Ickirosiytmilticja wywołuje skurcze mięśni dna miednicy przez d/iiihtmc impulsów elektrycznych. Cykl takich zabiegów daje elekt lai mego w/moitiienia mięsni.
Mc/timet farmakologiczne
l kobiet pt> menopau/ie nietrzymanie moc/u może całkowicie ustą pn lub znacznie się zmniejszyć po zastosowaniu leczenia hormonalnego teoretyczną podstawą do zastosowania estrogenów w terapii nieii/ymanta moczu jest obecność receptorów estrogenowych w na* hloitku i cwkt moczowej i w tkance łącznej powięzi miednicy mniej-/. i Stymulacja tych receptorów powoduje zwiększenie przepływu ki m i pi zez podslu/ówkowe sploty tętniczo-żylne, co prowadzi do haid/ni ścisłego przylegania do siebie fałdów błony śluzowej, dzięki . mmii poprawia się funkcja zwieracza cewki moczowej. Bardzo wy-i■<*.lna w stosowaniu i korzystnie wpływająca na trofikę pochwy, sromu i dolnego odcinka cewki moczowej jest dopochwowa terapia es-iitulem Hormpn ten stosuje się najczęściej codziennie przez 2 tygo-inii u następnie 2 razy w tygodniu; preparaty o przedłużonym ilo.ilainu stosuje się przez pierwsze dwa tygodnie 2 razy w tygodniu, a następnie raz w tygodniu. Po 6 miesiącach takiego leczenia z.aleca-łiti jenl tmesięe/im przerwa.
Stosowunie leków pobudzających receptyry.ćdla-adreneigic/iic, i (mi umti‘|scłiwionc są sv mięśniach gładkich szyi pęćBtrzri hioćzo-wejni i pioksymalnej c/ęści cewki moczowej, daje dobre efekty w la-iMMlnyi h priNtaciuch nietr/ymania moczu, ł ączenie ich / estrogenami /Większa skuteczność leczenia wysiłkowego nietr/ymania moczu, ni i /, /.\ u kobiet po inenopau/.ie. i przynosi u 2K% chorych całkowite wyleczenie.
skuter/nymi lekami stosowanymi w leczeniu nietrzymania mo-» mi. głównie naglącego, są leki aniychohnergic/.n£>(chlorowodorek ul yhutymny). Powodują one lelnkśację mięśnia wypiefacza przez /ittniejs/ame .łiiywności acetylocholiny głównego neuroprzeka/ni ku pęt (o i/a moczowego Przyczyniają się też do zwiększenia pojem* UOir i pęr her/a i zmniejszenia częstości mikcji. Przeciętne dawkowa
ÓWMi/.Mrw tnyofMHjbar '*
Cl<»kiro»rymutHł?|«
Hormony
\
LOśi
alf*-admn«rglo/n«
loki iinty Gholinargk/nn