64 Gleby semihydrogeniczne
Morfologia profilu glejobielicy właściwej jest następująca: Ol-Of-Oh-Ees-Bh-Bfegg-G.
Próchnica reprezentuje typ higromor. Miąższość silnie kwaśnego poziomu organicznego O przekracza niekiedy 20 cm. Pod słabo rozłożonym podpozio-mem surowinowym (Ol) zalega brunatnoczarny podpoziom butwinowy (Of), przechodzący w czarny, mazisty podpoziom epihumusowy (Oh).
Poziom organiczny jest zwykle silnie przerośnięty korzeniami roślin i strzępkami grzybni. W glejobielicach z reguły brak jest osobno wykształconego poziomu próchnicznego; niekiedy spotyka się jedynie fragmenty tego poziomu.
Poziom eluwialny (Ees) ma barwę brudnobiałą z szarymi i szarobrunatnymi zaciekami próchniczno-żelazistymi. Poziom glejoiluwialny, ostro i równo odgraniczony od poprzedniego, jest często silnie zorsztynizowany i dzieli się przeważnie na bogaty w kwasy fulwowe, czarny podpoziom Bh oraz na zalegający pod nim rdzawobrunatny podpoziom Bfegg. Przejście do oglejonej skały macierzystej G jest przeważnie stopniowe.
Wśród gleb glejo-bielicoziemnych glejobielice są typem, w którym diagnostyczny poziom glejoiluwialny jest wykształcony najsilniej. Charakteryzuje się on dużym nagromadzeniem próchnicy i żelaza, silną cementacją, równym poziomym przebiegiem, dużą miąższością oraz płytową strukturą.
Naturalną roślinność leśną na omawianych glebach tworzą zespoły boru mieszanego wilgotnego (Querco-Piceetum, Pino-Quercetum).
HIB. CZARNE ZIEMIE
Powstanie czarnych ziem wiąże się z akumulacją materii organicznej w warunkach dużej wilgotności w mineralnych utworach glebowych, zasobnych w węglan wapnia i części ilaste. W utworach tych zachodzi proces łączenia się związków humusowych wysyconych wapniem z iłem koloidalnym w próchni-czne związki organiczno-mineralne, nadające tym glebom charakterystyczną gruzełkowatą strukturę i czarną barwę. Poziomem diagnostycznym tych gleb jest poziom mollic.
Zawartość materii organicznej w czarnych ziemiach wynosi 2 — 6%. Jest to próchnica nasycona zasadami, o wąskim stosunku C:N, najczęściej 6 — 9. Miąższość poziomu próchnicznego wynosi 30 — 50 cm. Zawartość węglanu wapnia, bardzo zróżnicowana (0—15%), w skrajnych przypadkach dochodzi do 20%. Odczyn jest obojętny lub alkaliczny. Większość czarnych ziem występuje na utworach mineralnych o uziamieniu glin, utworów pyłowych i iłów. Spotyka się również czarne ziemie wytworzone z piasków gliniastych o niższym pH.
Powstanie czarnych ziem w warunkach zabagnienia gruntowo-glejowego zachodziło w obniżeniach terenowych o płytkim zwierciadle eutroficznych wód gruntowych na utworach mineralnych typowych dla tych gleb, w siedliskach