Polecenia:
Powtórzyć §§ 29—33, 71—73. Przeczytać §§ 34—38. Opanować pamięciowo § 34, 38, 83, 85.
Zadania:
1. W jakich warunkach dochodziło do tzw. wzdłużenia zastępczego?
2. Przedstaw rozwój jerów w tzw. pozycji napiętej.
3. Jakie były konsekwencje zaniku i wokalizacji jerów? Które z nich uważasz za najważniejsze dla polskiego wokalizmu i dlaczego?
4. Czym można wyjaśnić oboczność o : ó lub jej brak w podanych przykładach:
stóg - stogu rów - rowu lód - lodu woda - wód miód - miodu ogród - ogrody
potok - potoku sok - soku los - losu
kosa - kos (narzędzie) kos - kosa (ptak) krok - kroki
5. Dlaczego w formach M i B l.p. wyrazów lód, miód, rów, stóg, wóz wymawiamy wygłosowe spółgłoski tematu bezdźwięcznie {lut, m jut, ogrut itd.), a w pozostałych przypadkach dźwięcznie? Od kiedy istnieje taka wymowa?
6. Od wyrazów ogródek, rowek, wózek utwórz formy D l.p., od wyrazów babka, krówka, łódka - formy D l.mn. Przetranskrybuj wszystkie formy, zrekonstruuj ich postać prasłowiańską i objaśnij wymowę w poszczególnych formach. Na jakiej zasadzie oparta jest ich pisownia?
Wzór:
kózka - kózek, transkrypcja: kuska - kuzek, *koznka - *koznkn e ruchome wskazuje na istnienie jera, po którego zaniku doszło do upodobnienia^ do A;pod względem dźwięczności.
7. Czym się różni głoskay w podanych wyrazach: krowy - zdrowy,pary
- stary, długi (rzeczownik w M l.mn.) - długi (przymiotnik), drogi (D l.p. od droga) - drogi (przymiotnik)?
8. Tekst nr 3. przepisz, przetransliteruj i przetłumacz na język współczesny. W miarę możności do tłumaczenia wykorzystaj pozycję: S. Reczek, Podręczny słownik dawnej polszczyzny, Wrocław - Warszawa
- Kraków 1968. Wykonaj następujące ćwiczenia:
a) Wypisz wszystkie wyrazy, w których występują dotychczas poznane zjawiska.
166