Tematyka:
Rzeczownik. Deklinacja żeńska.
Polecenia:
Powtórzyć § 32—34, 40, 41, 71—77, 134—136. Przeczytać §§119— 130. Opanować pamięciowo § 119—122, 134—136.
Zadania:
1. Do jakich deklinacji należały pierwotnie rzeczowniki rodzaju żeńskiego?
2. Jakie jest pochodzenie tzw. rzeczowników żeńskich samogłoskowych oraz spółgłoskowych?
3. Które rzeczowniki rodzaju żeńskiego miały w M l.p. a jasne, a które a pochylone?
4. Od podanych rzeczowników utwórz formy C - Ms l.p. i D l.mn., wypisz oboczności tematyczne i objaśnij je:
baba, beczka, chata, ciotka, gąbka, kłoda, miara, siostra, szkoda, szkoła, wioska, woda, wódka
5. Jak należy przeczytać staropolskie bierniki podanych rzeczowników. Uzasadnij swój wybór.
czyni prawdó, miał dobrą woló, na gromadó, o złą akcjó, powiadajcie naukó jego, szli przez pustynió, usłyszał dziewicó, uźrzy pomstó, wstąpi na goró, wygłosił sentencyjó, zostawiła sukcesjó
6. Z podanych fragmentów zabytków staropolskich wypisz wyróżnione rzeczowniki, określ ich formę ileksyjną (przypadek, liczbę, rodzaj) oraz dawną deklinację. Objaśnij formy różne od współczesnych:
Włodać będziesz nad nimi w mietle żelaznej. Jako to świadczę, jako Jędrzej jest nasz brat, nasz klejnotnik i z naszej wyszedłkrwie. Niewinowaty rękama i czystego sierca, jenże nie wziął w próżność dusze swojej, ani przysiągł jest w zdradzie bliźniemu swemu. Aby prosili pokarm duszam swojim. I odpowiedział wąż kzenie: nikakie śmiercią nie umrzecie. Tedy on, wziąwszy węgla w łono swej suknie, poniosł. Maryja dziewica obróciła sie kupaniam. które z nią były i rzekła...
7. Z Tekstu nr 11 wypisz rzeczowniki rodzaju żeńskiego, określ ich formy fleksyjne i dawną deklinację. Objaśnij zjawiska fonetyczne występujące w tych rzeczownikach.
182