Schematy instalacji elektrycznej AUDI 80/90
Dzięki podziałowi na logicznie rozgraniczone zespoły elektryczne, po krótkim czasie potrzebnym do wprowadzenia, czytanie schematów ideowych nie powinno sprawiać trudności. Jednakże z takiego sposobu przedstawienia nie wynika niestety przebieg i położenie przewodów i kabli w samochodzie.
Na następnych stronach znajdują się małe cząstkowe schematy obejmujące zawsze tylko po jednym określonym podzespole poiazdu. Sensem tego podziału jest oszczędność miejsca, gdyż instalacja wycieraczek znajduje się tak samo w samochodzie o silniku 66 kW jak i o silniku 100 kW. W praktyce należy wyszukać ten podzespół, na którym skupia się aktualnie zainteresowanie.
Schematy ideowe podzielone są na wiele dróg przepływu prądu, ponumerowanych na listwie dolnej schematu. W ten sposób w oparciu o objaśnienia do schematów można łatwo odszukać poszczególne elementy. Listwa dolna schematu oznacza "masę pojazdu" (blachę nadwozia), która zamyka obwód elektryczny. Szara listwa u góry schematu oznacza centralną skrzynkę elektryczną. Oznakowanie gniazd wtykowych wskazuje, gdzie podłączony iest dany przewód. Przykładowo B15 oznacza, że przewodu tego należy szukać w złączu wielostykowym na przyłączu B na płytce centralnej skrzynki elektrycznej. Gdy któryś z przewodów kończy się w kwadraciku z liczbą - na przykład 15 - wtedy dalszy ciąg tego przewodu odnaleźć można pod powyższym numerem drogi prądu, czyli tutaj na drodze prądu nr 15.
Kolory są podane w formie skrótowej za pomocą liter. Określone litery oznaczają:
bl (blau) - niebieski, br (braun) - brązowy, ge (gelb) - żółty, gn (grun) - zielony, gr (grau) - szary, li (lila) - liliowy, ro lub rt (rot) - czerwony, sw (schwarz) - czarny, ws (weiB) biały.
Na następnych stronach znajduje się kompletny schemat instalacji elektrycznej samochodu Audi 80, model z roku 1989. Część silnikowa przedstawia czterocylindrowy silnik gażmkowy o mocy 55 lub 66 kW.
W uzupełnieniu do tego na stronie 178 i następnych wydrukowane są schematy instalacji elektrycznej dalszych silników, które w odnośnym przypadku należy połączyć ze schematem instalacji elektrycznej całego pojazdu.
Pod koniec znajdują się schematy obwodowe urządzeń elektrycznych dodatkowego wyposażenia np. reflektorów przeciwmgłowych.
Rysunek pokazuje płytkę centralnej skrzynki elektrycznej od dołu. Płytka podzielona jest na oznaczone literami pola wtykowe, a na każdym z nich jest miojsco na jedną wtyczkę wielostykową. Dodatkowo podane są oznaczenia zacisków. Obie informacje znajdują się również na schomatach instalacji elektrycznych, przy dolnej krawędzi szarego pola przedstawiającego centralną skrzynkę elektryczną. Na podstawie tych danych odnaleźć można przewód w obrębie centralnej skrzynki elektrycznej
(X. 50W 5ft*1
lei? czs taH
«hv»OłJ
30 2 [j 0
o|j| «=* jj-
H o
O
170