Stanowią one 2warty masyw górski zajmujący pd.-wsch. część Ziemi Kłodzkiej. Od zach. graniczą z Masywem Snieżnika wzdłuż całej doliny Morawki — od Przeł. Płoszczyna — aż‘do jej ujścia do Białej Lądeckiej. Od pn. i wsch. graniczą — wzdłuż doliny Białej Lądeckiej — z G. Złotymi.
G. Bialskie zbudowane są podobnie Jak Masyw Snieżnika ze starych skał krystalicznych — prekambryjskich gnejsów, granitognejsów — często silnie zmetamor-fizowanych — oraz łupków. W rejonie Bolesławowa i Starej Morawy występują niewielkie domieszki rud srebra, które do XVII w. były eksploatowane. Główną rzeką G. Bialskich jest Biała Lądecką zaliczana do najczystszych w Sudetach. Najważniejszymi jej lewobrzeżnymi dopływami odwadniającymi G. Bialskie są: Bie-lawka wypływająca ze wsch. zboczy Orlika i Morawka wypływająca z zach. zboczy Jawornika Granicznego.
Pod względem przyrodniczym G. Bialskie są bardzo interesujące. Ze względu na małe zaludnienie, brak uczęszczanych dróg i mały ruch turystyczny, stanowią ostoję zwierzyny. Żyją tu wszystkie gatunki charakterystyczne dla Sudetów, w tym
tak rzadkie jak jelenie, borsuki, wydry, głuszce, cietrzewie i jarząbki. W rzekach złóż i miasteczko podupadło. W r. 1892 Bolesławów utracił prawa miejskie. Obecnie o miejskiej przeszłości wsi świadczy zachowany układ urbanistyczny z rynkiem, wokół którego stoją domy z XVI/XVII w., przebud. w XIX i XX w. Na środku rynku stoi barokowa, kamienna figura św. Franciszka z 1716 r. i rośnie okazała lipa o obwodzie ok. 5 m, a przy wjeździe rośnie wiąz o obwodzie 4 m. Na wzniesieniu stoi renesansowy kościół św. Józefa z 1672 r.; wewnątrz znajduje się barokowy ołtarz z 1727 r. dłuta M. Klahra. Obok stoi renesansowa kaplica cmentarna z 2 poł. XVII w. W przyszłości, w ramach programu zagospodarowania Snieżnika, Bolesławów stanie się centrum rejonu wypoczynkowego.