Ta postawa przypomina jednak wiersz Baudelaire’a Heautoruimoroumenos, w którym pada pod koniec określenie:
Je suis de mon coeur le vampire,
- Un de ces grands abandonnes Jestem mego serca wampirem
- Jednym z tych wielkich opuszczonych
To wyznanie poprzedza słynna strofa, która w przejmujący sposób oddaje dwoistość kondycji tak pojmowanego wampira. Zaczyna się ona od słów: „Je suis la plaie et le couteau”. - „Jestem raną i nożem”35. To wampir dwustronny, można powiedzieć. I takim też jest wampir Lautreamonta.
Maldoror za główny swój cel uznaje walkę z Bogiem. Stwórca w jego ujęciu
jest bezwzględnym antropofagiem, potworem żywiącym się ludzkim mię- Ren6 Magritte,
sem. „...Podniosłem strwożoną powiekę wyżej i jeszcze wyżej, aż dostrze-
■ - - - • ’ ’ ' Maldorora
Lautreamonta