P1010588

421

H SHEH1DAN LE FANU: CARMILLA sce; spisał także wyznanie, w którym przyznaje się do popełnionego podstępu. Może nawet zamierzał podjąć jakieś dalsze kroki, ale przeszkodziła mu śmierć. Dopiero dłoń jego dalekiego potomka wskazała ślad prowadzący do legowiska bestii - niestety, dla wielu zbyt późno.

Rozmawialiśmy jeszcze przez chwilę.

- Jedną z oznak wampira - dodał baron - jest niebywała siła w ręku. Kiedy generał podniósł topór, by uderzyć, szczupła dłoń Mircalli jak stalowa obręcz zacisnęła się na jego ręce. Lecz nie tylko siła upiora jest straszna. Uścisk jego sprowadza odrętwienie, ustępujące bardzo wolno, a często pozostające na zawsze.

Wiosną ojciec zabrał mnie w podróż po Italii. Podróżowaliśmy ponad rok. Jednakowoż groza, którą wzbudziły we mnie opisane tu wypadki, nie ustąpiła szybko. Do dziś w mych wspomnieniach widzę dwie Carmille: raz piękną, wesołą i rozmarzoną, innym razem szatana z wykrzywioną grymasem twarzą, którego ujrzałam w drzwiach zrujnowanego kościoła. I często wyrywa mnie z zadumy wrażenie, iż słyszę jej lekkie kroki w drzwiach salonu.

przełożył Maciej Kozłowski