Przedsiębiorstwo turystyczne w gospodarce wolnorynkowej G Gołembski (88)

89

]. Cechy branży hotelarskiej i biur podróży

Ryzyko tkwi podobnie jak w hotelarstwie w tym, że produktu turystycznego nie można magazynować. Dlatego produkt nie sprzedany jest bezpowrotnie tracony. Przy ogromnej liczbie podmiotów i produktów, które oferują, ryzyko niesprzedania oferty jest duże. Podobnie jak w hotelarstwie, w celu zapobieżenia tym niekorzystnym dla tour operatora zjawiskom stosuje się system zniżek cen (tzw. last minutę tours) oraz zniżek posezonowych. Tour operator w razie niepowodzenia ponosi podwójne ryzyko - utraty wpływów finansowych i straty poniesionych nakładów, a także utraty wytwórców usług odchodzących od współpracy z tour operatorem nie zapewniającym im spodziewanych obrotów. Zniżki, jakie uzyskuje tour operator od np. hoteli, z którymi współpracuje, zależą od wykorzystania miejsc, jakie im zapewnia. Jeżeli wykorzystanie to nie jest zgodne z założeniami, zniżki te przestają obowiązywać - co wpływa oczywiście na cenę produktu i spadek konkurencyjności.

Stąd też koszty marketingu zajmują wysoki udział w strukturze kosztów tour operatora. Znaczna część tych kosztów ponoszona jest permanentnie, ma więc charakter stały, podwyższając tym samym wartość punktu krytycznego.

W odróżnieniu od hotelarzy, zyski swoje przeznacza on nie tyle na odtworzenie i tworzenie nowego majątku, co przede wszystkim na budowę nowych ofert i przebudowę już istniejących.