podróże w kosmos propozycje zabaw

Podróże w kosmos A 1.3

Propozycja 5 - Odległość planet od Słońca*

1. Nauczyciel prezentuje uczniom tabelę (na tablicy albo na folii):

Średnia odległość od Słońca (min km)	Planeta
149,6	Ziemia
59,9	Merkury
5 900,0	Pluton
108,2	Wenus
227,9	Mars
4 496,7	Neptun
778,3	Jowisz
1 427,0	Saturn
2 869,6	Uran

2. Na podstawie danych z tabeli, uczniowie określają:

•    Która planeta leży najbliżej Słońca?

•    Która planeta leży najdalej od Słońca?

Propozycja 6- Scenariusz zajęć „Przestrzeń kosmiczna”**

1.    Nauczyciel wita uczniów. Zapoznaje ich z tematem zajęć.

2.    Nauczyciel przypomina uczniom albo zapoznaje ich z wiadomościami o pierwszych podróżach kosmonautów (na podstawie: Encyklopedia powszechna, PWN, Warszawa 1983); można też wykorzystać karty pracy ze str. 1/17, 3/17 i 12/17.

Jurij Gagarin - radziecki kosmonauta, w 1961 roku jako pierwszy w dziejach ludzkości odbył lot w przestrzeń kosmiczną.

Edwin Aldrin i Neil Armstrong w 1969 roku jako pierwsi wylądowali na Księżycu i wyszli na jego powierzchnię.

3.    Uczniowie siadają wygodnie, zamykają oczy. Nauczyciel przy muzyce relaksacyjnej czyta opowiadanie o wakacjach w kosmosie:

Siedzicie wygodnie i swobodnie. Jest wam miło i przyjemnie. Spokojnie oddychacie. Wasza wyobraźnia przeniesie was teraz w niezwykłą, wakacyjną podróż w przestrzeń kosmiczną. Zamiast spodenek i koszulki zakładacie świecący strój, bardzo ciężki. Waży on tyle, co wszystkie ubrania w waszej szafie. Głowa robi się ciężka, bo jest zamknięta w przeźroczystej, twardej skorupie. Nikt was nie słyszy. Nagle pojawia się lśniący statek kosmiczny. Wchodzicie do niego po drabinie, zapinacie pasy w fotelu. Startujecie! Potężna rakieta unosi się w górę. Zaczyna szarpać kabiną. Wszystko się trzęsie. Jakaś niewidzialna siła wciska was w fotel. Jesteście coraz dalej od powierzchni Ziemi. Po ośmiu-dziewięciu minutach nacisk siły słabnie. Jesteście już 113 kilometrów nad Ziemią.

Nic już nie drga, jest cicho. Coś dziwnego zaczyna dziać się z waszym ciałem. Ręce unoszą się w powietrzu. Także ciało uwalnia się z fotela i zaczyna unosić się jak bańka mydlana. To stan nieważkości. Ważycie chyba tyle, co piórko. Jakie cudowne uczucie. Ojej! Chyba zaczyna się wam kręcić w głowie. Wydaje się wam, że głowa to balon, który zaraz pęknie. W końcu zaczynacie się rozluźniać. Ale dobra zabawa! Oglądacie części promu kosmicznego.

Na podstawie R. Kerrod: Encyklopedia „Wiedzy i Życia". Układ Słoneczny, „Wiedza i Życie” 1990.

Na podstawie Kosmicznego Programu Edukacyjnego: „Ku wnętrzu stacji kosmicznej”, organizowanego przez kanał Discovery we współpracy z Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, grudzień 2000.

V / VII

11 • RAAbits - Kształcenie zintegrowane • Maj 2003