rosliny5

1

(także silnie korzeniącymi się, jak brzoza). Sadzić pojedynczo i w grup u h nadaje się także jako roślina okrywowa. Dobrze komponuje się z innymi m ślinami zimozielonymi oraz bambusami. Zimą wskazane osłanianie m .Im przed silnym nasłonecznieniem.

Gatunek: Prunus mahaleb L (Cerasus mahaleb (L.)Mill.)

- wiśnia wonna (antypka)

I

Występowanie: Europa, zachodnia Azja. Na ciepłych, suchych stanowi skach. W Polsce czasem zdziczała.

Wzrost. Duży krzew lub małe drzewo (często wielopniowe) do 4-6 (10) m wysokości i podobnej szerokości. Korona nieregularna, szeroka. Galu. n z czasem przewisające.

Pędy. Cienkie; młode-szare lub szarozielone. Roztarte pachną kumaryim Liście. Sezonowe, skrętoległe, zaokrąglone lub sercowate do 4-6 cm dlii gości, nieco skórzaste i obustronnie błyszczące. Wcześnie rozwijają ,iy wiosną. Latem wyjątkowo zdrowe. Jesienią opadają zielone.

► winty. Biate, do 1,5 cm średnicy, w krótkich wyprostowanych gronach, puchnące. Rozwijają się tuż przed liśćmi w IV—V.

owoce. Ciemnoczerwone, w pełni dojrzałe czarne, kuliste, drobne (8-10 mm), opadają zaraz po dojrzeniu latem. Jadalne, ale kwaśne i gorzkie, '.ystem korzeniowy. Silny. Korzenie rosną głęboko.

Wymagania: rośnie na większości typów gleb, także bardzo suchych i kamienistych. Lubi wapń w glebie. Stanowisko najlepiej słoneczne (roślina 'iwiattożądna), choć nieźle znosi także ocienienie. Odporna na mróz i upały om z zanieczyszczenia powietrza. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. Dobrze znosi cięcie. STREFA 5A

Walory dekoracyjne i zastosowanie: bardzo dobre drzewo do sadzenia w trudnych warunkach, w centrach miast. Doskonałe do zieleni izolacyjnej, osłon przeciwwietrznych, zadrzewień przydrożnych, ochrony skarp i jako roślina żywopłotowa. Atrakcyjne również pojedynczo sadzone w parkach. I robrze komponuje się np. z lilakiem (Syringa vulgaris).

Gatunek: Prunus padus L. (Padus avium Mili.)

- czeremcha pospolita (korcipka, smrodynia)

Występowanie: Europa, północna Azja aż do Korei i Japonii. Gatunek krajowy. Pospolity na stanowiskach wilgotnych, nad rzekami, w lasach i zaroślach.

Wzrost. Duży krzew lub małe, często wielopniowe drzewo do 10-15 m wysokości i 4-8 m szerokości. Korona wąskojajowata, z wiekiem luźniejsza, ,i gałęzie boczne przewisające. Wytwarza odrosty korzeniowe. Wzrost szybki. Żyje około 60 lat.

Kora. Czarno-szara, długo gładka. Młode pędy brązowe, po roztarciu ostro pachną.

Uście. Sezonowe, skrętoległe, jajowatoeliptyczne (6-12 cm długości), spodem niebieskawozielone, często z kępkami włosków wzdłuż nerwu głównego. Jesienią żółte.

Kwiaty. Białe, drobne, początkowo w wyprostowanych, potem przewisają cych gronach; po rozwinięciu liści - w V.

Owoce. Czarne, kuliste, drobne, bez pozostałości działek kielicha. Dojrzę wają w VII—VIII. Chętnie zjadane przez ptaki.

źt«l