Rzuty mongea132

74

74

Również parabola z rys. 58 może być obracana wokół osi I. Otrzymuje się wówczas powierzchnię zwaną paraboloidą obrotową (szkic na rys. 69). Ognisko F paraboli z rys. 58 pozostaje ogniskiem F paraboloidy, zachowującym właściwości ogniska krzywej.

Dzięki właściwościom ogniska paraboloida znalazła dość szerokie zastosowanie w technice.

Kształt paraboloidy obrotowej mają odbłyśniki reflektorów. Umieszczone w ognisku F źródło światła generuje wiązkę promieni, które po odbiciu od powierzchni opuszczają ją równolegle do osi I paraboloidy.

Kształt paraboloidy obrotowej mają także anteny w komunikacji satelitarnej (łączności, telewizji). W ognisku F anteny umieszczany jest konwerter, który "zbiera" i przetwarza skupioną w nim odebraną z przestrzeni wiązkę promieniowania. Oś I paraboloidy musi być uprzednio „wycelowana” w źródło promieniowania.

Dwie różne powierzchnie obrotowe można utworzyć obrotem hiperboli z rys. 59. Jej obrót wokół osi I generuje hiperboloidę dwupowłokową (szkic na rys.70a), natomiast ta sama hiperbola, obracająca się wokół osi t, utworzy powierzchnię zwaną hiperboloidą jednopowłokową (szkic na rys. 70b) - tę samą, którą wcześniej ilustrował rys. 66.

Formę hiperboloidy jednopowłokowej nadaje się żelbetowym chłodniom kominowym (rys. 72), które w elektrowniach cieplnych są "kominami", we wnętrzu których ciąg powietrza chłodzi wodę technologiczną.

Kształt hiperboloidy jednopowłokowej, z jednej strony, zapewnia korzystny przepływ mas powietrza chłodzącego wnętrze, a z drugiej, jej prostokreśl-ność ułatwia wykonawstwo powłoki. Deskowanie dla żelbetowej powłoki wykonuje się z prostych "desek", układanych wzdłuż prostych tworzących jej powierzchni.

Rys. 70