86 2. RZUTY PROSTOKĄTNE NA DWIE I WIĘCEJ RZUTNI (RZUTY MONGE’A)|j.
li’
się na osi y, a rzut boczny śladu V( znajduje się na osi z. Rzut boczny prostej® łączy te punkty, tzn. V” = H.'i' V\'; w rozwinięciu trzech rzutni, a więc na jednej płaszczyźnie rysunkowej (rys. 2.79), należy przedtem punkt zaznaczyć jeszcze na poziomej osi y, tzn. na osi należącej do rzutni bocznej. Punkt, w któ- i rym prosta l przebija rzutnię boczną, nazywamy śladem bocznym — K{. Ma on szerokość s = 0, zatem odnosząca między jego poziomym rzutem K\ i pionowym rzutem K" pokrywa się z osią z. Z kolei kreślimy z punktu K’{ odnoszącą prostopadłą do osi z-, w przecięciu tej odnoszącej z rzutem V" otrzymujemy ślad boczny Kl. Rzut boczny K\" tego śladu pokrywa się ze śladem Ł. Można także korzystać z równych głębokości OK'i = K'i Kt.
Przez wprowadzenie rzutni bocznej nie powiększa się ilość szczególnych i położeń prostych w odniesieniu do rzutni i osi. Na rysunku 2.80 przedstawionej są te położenia względem nowego układu odniesienia — są tam wykreślone tak f rzuty boczne, jak i ślady tych prostych. Proste a, b i c są kolejno równolegle-do jednej z trzech rzutni; np. jest a\\n1, a ponieważ 7tx_\_z, przeto także jest i a±z; podobnie mamy b±y i c±x. Następne proste d, e i f są kolejno prostopadłe do rzutni n1, yr2 i ti3, a ponieważ z _in1, y _|_, x J_n3, przeto jest także ; d\\z, e\\y, /||®.
f 12. Trzecia rzutnia — Zadania
2. Wykreślić rzuty c) leżących u a osiach u
3. Narysować rzut kąty z trzema osiami.
Płaszczyznę okre sunku 2.21 przedsta mentów, które ją oki wyznaczony na ich ;
płaszczyznę określo proste a i b równole do rzutni bocznej a i & są punktami a' Dla przyjęcia płasa nających się wystai
K?J |
Z |
bLy Kb | |
V |
tr | ||
X , |
W |
K | |
HF, |
0 |
Ty | |
b' f. |
/ / | ||
Hi |
K |
H'" | |
y | |||
e) |
Z |
elit2 e\\y | |
e"t |
X |
V'm |
P" |
y | |||
x | |||
■J 0 |
y | ||
e' |
y | ||
Rys. |
2.80 |