LIBERALIZM
praca między konkurującymi ze sobą państwami jest możliwa pod warunkiem, że są one wystarczająco racjonalne, żeby zrozumieć płynące z niej korzyści. Dylemat bezpieczeństwa jest fikcją, państwa mają nieograniczone możliwości rozwoju współpracy5. Współzależność nic jest warunkiem wystarczającym do zapewnienia pokoju, jednak wojny między państwami utrzymującymi rozlegle stosunki gospodarcze są rzadkie. Grupy społeczne utrzymujące stosunki transnarodowe i przedsiębiorstwa eksportujące towary wywierają presję na rządy, by prowadziły politykę pokojową6. W rezultacie powstaje szeroka koalicja interesów na rzecz polityki antywojennej i przeciwstawienia się państwom, które zagrażają pokojowi i bezpieczeństwu.
Z perspektywy liberalizmu potęga militarna jest kosztownym i nieskutecznym narzędziem prowadzenia polityki. Jest „niewymienna” na korzyści gospodarcze i nieadekwatna do celów współczesnego państwa. Rzeczywista potęga pochodzi od asymetrycznej współzależności, która występuje wówczas. gdy państwo jest zależne od innego w większym stopniu, niż to inne państwo zależy <xl niego. Ceniona przez realistów potęga twarda (Jurni power) jest wynikiem posiadania określonych zdolności militarnych, które dają możliwość stosowania gróźb i zachęt. Liberałowie doceniają z kolei znaczenie |»oięgi miękkiej (soft power). wynikającej z atrakcyjności wyznawanych wartości i kultury. Daje ona możliwość kształtowania preferencji innych państw zgodnie z własnym interesem. Państwo ją posiadające jest naśladowane przez inne państwa, które chcą z nim zawierać porozumienia’.
Zdaniem liberałów skutki anarchii systemowej mogą zostać ograniczone przez funkcjonujące w dziedzinie bezpieczeństwa reżimy międzynarodowe. Są to trwałe porozumienia, który ch celem jest ułatwienie współpracy, zgodnie z zasadą wzajemności. Porozumienia powstają wtedy, gdy państwa dążą do rozwiązania konfliktu interesów. Reżim określa, jak dojść do korzystnego dla stron rozwiązania, jakie działania są wywiązywaniem się ze współpracy, a jakie nimi nie są.
Realiści utrzymują, że państwa najsilniejsze tworzą reżimy, które stanowią część porządku hegemonistyczncgo. I legemon ustanawia takie zasady, jakie najlepiej zabezpieczają jego interesy*. Teorie liberalne twierdzą z kolei, że państwa tworzą reżimy, ponieważ zabezpieczają się w ten sposób przed 1 2
OnnefeityciDy
PoMj
niepewnością przyszłych wydarzeń na scenie międzynarodowej. Reżimy służą realizacji dobra wspólnego, amortyzując wpływ potęgi w systemie. W dziedzinie bezpieczeństwa reżimy są aktywne w zakresie kontroli zbrojeń. proliferacji brom masowego rażenia i prób nuklearnych. Ponieważ oszukiwanie partnera w sferze bezpieczeństwa może mieć poważne konsekwencje. reżimy są zwykle silnie sformalizowane i zinstytucjonalizowane oraz ściśle monitorowane. Gdyby zasady były obchodzone i wybuchł kryzys, państwa nie miałyby czasu na zwiększenie swojego potencjału wojskowego’.
Liberałowie twierdzą, że istnienie organizacji międzynarodowych i pozarządowych, opinii publicznej, mediów i rynku wpływa na rozproszenie odpowiedzialności politycznej za zapewnienie bezpieczeństwa. Organizacje międzynarodowe tworzą normy i zasady nakazujące współżycie pokojowe, rozstrzygają spory-, mediują i sprawują arbitraż między stronami konfliktu, a w razie konieczności interweniują. Badacze wykazali, że wzrost członkostwa w organizacjach międzynarodowy ch zmniejsza prawdopodobieństwo konfliktu zbrojnego. Łączne oddziaływanie współzależności, demokracji i insty tucji przyczynia się do zapewnienia pokoju3.
Niektórzy badacze kwestionują pogląd, że współzależność generuje pokój. To raczej otwarcie rynku, niż wzrost współzależności ograniczyło konflikty międzynarodowe po drugiej wojnie światowej". W każdym razie teza o pokojowym oddziaływaniu współzależności nigdy nic zyskała takiego poparcia empirycznego jak teza o pokojowym oddziaływaniu demokracji.
W tradycji republikańskiej tworzenie międzynarodowych instytucji jest odpowiedzią jednocześnie na dwa wyzwania, jakimi są zapobieżenie anarchii i zapobieżenie tyranii. W republikańskich teoriach bezpieczeństwa minimalnym celem politycznych stowarzyszeń jest w olność od przemocy fizycznej, zwłaszcza o charakterze politycznym. Źródłem niebezpieczeństwa jest brak ograniczeń występujący zarówno w anarchicznych stosunkach międzynarodowych, jak i w hierarchicznych stosunkach wewnątrzpaństwowych. Anarchia prowadzi do wojny - międzypaństwowej lub domowej. Hierarchia zaś skutkuje tyranią i despotyzmem w stosunkach wewnętrznych oraz
’ Patriefc Morgan, Uberalistn, w: Alan Collins (red.). Coniempomry Security Studies, wyd. 2. (Mord: (Mord Umversny Press 2010. s. 35-36
' David l. Rousseau, Thomas C. Walker, Liberalisnt, w: Myruim Dunn Cavc!ty, VictOf Mauer (red.). The Roulkdge Itandbook ojSeeunty Studres. I.oisdon. New York: Roulledge 2010, j. 2?. ’ Pata szerzej Joseph S. N>c Jr.. Soft Po'■er. Jak osiwntf sukces w polityce Snaicr*c), tluin. Jakub Zaborowski, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne 2007.
’ Charles Li(won. loumaitonalCooperarton tn Ecotwnic andSeamr? Affam, w: D.ivk1 A. Buklwin (red), Neortalwn and NeoltbtraUsm, New York Columbia Umvcrsiiy Press IW. s.72.
Rousseau, Walker, 2010. S- 29-30.
" F.nc Garl/ke. The CapitalM Peace. _Ameri(.jii Journal of Potilieal Science" 2007, t. 51, nr I, s. 166-191.