skanuj0127 (Kopiowanie)

skanuj0127 (Kopiowanie)




Dawka mg


Sposób wykorzystania podanych równań ilustrują następujące przykłady rachunkowe.

Przykład 1

Zaproponować schemat dawkowania acetazolamidu wiedząc, że stężenie tego leku w osoczu ma się wahać między 43 i 10 mg/1.

Przyjąć F = 1, > K, K - 0,18 h">, Vi = 141, D = 500 mg.

Rozwiązanie. Wykorzystując podane wyżej równanie otrzymuje się:

'—ore*--*-'

Dmtkt. = 141 • 33 mg/1 = 462 mg

8,65 h

Można pozostać przy dawkowaniu 500 mg co 8 h lub przy mniej wygodnym dawkowaniu 250 mg co 4 h, podając dawkę inicjującą D’ = 500 mg.

Przykład 2

Biologiczny okres póltrwania teofiliny u 60-letniej chorej ważącej 64 kg jest równy 16 h, a klirens ogólnoustrojowy 1,4 l/h. Zaproponować schemat dawkowania aminofiliny u tej chorej zapewniający średnie stężenie leku C = 15 mg/1.

Rozwiązanie. Korzystając z równania 11.5 i podstawiając F = 0,85 otrzymujemy:

D/t - C '^3* = 15 mgo' 851,4 l/h24>70 me!h ~ 197>64 mg (co 8 h)

« 200 mg aminofiliny co 8 h lub 300 mg aminofiliny co 12 h.

Przykład 3

Przedstawić na wykresie zmiany stężenia leku podawanego wg następującego schematu:

Godzina podania

25.04.1982    8.00    200

14.00    100

22.00    200

26.04.1982    8.00    100

12.00    50

18.00    50

Jakie jest stężenie substancji leczniczej w osoczu o godz. 20.00 w drugim dniu podawania leku? Przyjąć ka > K, K = 0,1 h1, Vd = 101, F = 1.

Rozwiązanie. Ze względu na nieregularny schemat dawkowania leku (różne przedziały czasu t i różne dawki D) nic można tego problemu rozwiązać rachunkowo za pomocą podanych wyżej wzorów na stężenie substancji leczniczej w osoczu w dowolnym czasie r. Można go jednak bardzo łatwo prześledzić graficznie, zwłaszcza, że założenie ka 5* K pozwala na sprowadzenie całego zagadnienia do obliczania przebiegu stężenia substancji leczniczej w osoczu po podaniu dożylnym (ryc. 11.1). I tak pierwsza dawka D = 200 mg podana 25.04.1982 o godzinie 8.00 daje stężenie C0 = C»,łks. = 20 mg/1. Stężenie to zmniejsza się i o godzinie 14.00 tuż przed podaniem kolejnej dawki jest równe 11 mg/1, co można wyliczyć z równania C = C„ e~K<. Po podaniu drugiej dawki D = 100 mg stężenie to

Ustalanie schematu daakowania liftów 253


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0070 (Kopiowanie) w którym stałe B i A są określone równaniami: FD (9.8) FD . _ TTe (9.9)
skanuj0066 (Kopiowanie) 8.5.2. Dawka inicjująca i podtrzymująca Stan stacjonarny ustala się po czasi
skanuj0072 (Kopiowanie) tecznie dokładnie za pomocą równania: (9.16)wo<T<. Mówiąc prościej, po
29462 tesy,zielone str 52 22.    Które z podanych równań ilustruje otrzymywanie siarc
DSC02455 (Kopiowanie) •48v" Określ, czy podany cykl ilustruje rozwój roślin jedno- czy dwuliści
skanuj0021 (Kopiowanie) Reakcje I rzędu Równanie trzeciego pierwiastka Uwalnianie z pojedynczych czą
skanuj0034 (Kopiowanie) 5.1.3. Przenikanie substancji leczniczej do oka Przenikanie do oka substancj
skanuj0061 (Kopiowanie) równań: . Ap+B* 21 A+B (8.25) (8.26) k12 = a+p—k21—ku (8.27) 0,693 =
Macierz odwrotne, równania macierzowe (21) Macierz odwrotna. Równania macierzowe. zsd.l Wykorzystują
31284 skanuj0062 (50) Arkusze kalkulacyjne126 Wykorzystać nowy typ wykresu do utworzenia graficznej
86517 skanuj0003 kii

więcej podobnych podstron