skan136

Stanowi on przeto jeden układ czynnościowy z układem kininotwórczym oraz układem krzepnięcia i fibrynolizy (por. ryc. 5.3).

Układ dopełniacza składa się co najmniej z dwudziestu białek, uczynniali nych w układzie kaskadowym dwu szlaków: drogi klasycznej (podstawowej) oraz drogi alternatywnej. Białka składające się na szlak klasyczny okrei ślamy mianem składników dopełniacza i oznaczamy symbolami od Ct do C₉f Białka składające się na szlak alternatywny znane są jako układ properdyny. Szlak alternatywny służy pobudzeniu układu dopełniacza bezpośrednio (tja bez pośrednictwa swoistego przeciwciała). Oba szlaki (klasyczny i allematy wny) spotykają się we wspólnej drodze końcowej, prowadzą bowiem do utworzenia kompleksu składników C₅ - C₉, niszczącego błonę komórkowa patogennych bakterii.    i

Niektóre składniki układu dopełniacza (C_3b, C_3d, C_4b) mają właściwości opsonin. Składniki C_3a, C_4a i C_5a (wiążą się one ze swoistymi receptorami komórek tucznych i bazocytów, co powoduje uwolnienie z tych komórek licznych mediatorów procesu zapalnego; pośrednio rozszerzają naczynią,,; krwionośne) określane są mianem anafilatoksyny. C_3a jest czynnikiem che-motaktycznym dla granulocytów i makrofagów.

5.5.2.3.

Układ krzepnięcia krwi i fibrynolizy

W następstwie aktywacji czynnika XII Hagemana (por. ryc. 5.3), układ krzepa nięcia krwi i fibrynolizy uczynniony zostaje w toku zapalenia równocześnie z układem kalikrein i kinin. Istotne znaczenie mają tworzone pod wpływem! plazminy (wtórnie aktywującej czynnik XII) produkty fibrynolizy, zwięk-jl szające przepuszczalność naczyń, wywierające efekt chemotaktyczny w sto) sunku do granulocytów obojętnochłonnych oraz uczynniające układ dopełniacza.    .)i

5.6.    j

Miejscowe zaburzenia metaboliczne w ognisku zapalnym

„Wybuch oddechowy” oraz związana z nim degradacja sfagocytowanegb jj materiału w komórkach żernych (również rozkład enzymatyczny tego mafii¹) riału), a także uwolnienie z rozpadłych komórek (głównie z fagocytów) en-zymów lizosomalnych i trawienie przez te enzymy otaczającej tkanki prowadzi do zwiększenia zużycia energii w ognisku zapalnym. Zwiększa się więc zapotrzebowanie tlenowe, którego pokrycie zapewnia w pierwszym okresie

136