bezpośrednio przez kondensator prąd nie może płynąć - stanowi on przerwę w obwodzie, jednak w gałęzi płyną prądy ładowania się i rozładowywania kondensatora.
Gdy napięcie gałęzi z kondensatorem idealnym jest sinusoidalnie zmienne uc(t) = ^-Uc-sin(cot + if/u) również prąd jest sinusoidalnie zmienny i(1) = yfl ■ I ■ sin(ot + y/j) .
Prąd ten daje się wyliczyć z równania kondensatora jako:
i(t) = C• = coC■ yf2 -Uq cos(ot + y/jj ) = *Jl ■ oC■ Uq sin(ot + y/jj + —)
dt 2
(717a)
Stąd, porównując wzory na przebieg prądu kondensatora - „ogólny” i wyznaczony na podstawie przebiegu napięcia kondensatora i równania (7.16), otrzymuje się zależności: fI=oCUc
z czego wynika:
1
(7-17b)
Jest to tzw. prawo Ohma dla kondensatora idealnego poddanego wymuszeniu sinusoidalnie zmiennemu.
Podobnie jak dla induktora wprowadza się wielkości fizyczne charakteryzujące właściwości kondensatora w obwodach prądu sinusoidalnego:
- reaktancja pojemnościowa:
(7.18a)
xc= —=—l—
L oC 2nfC
- susceptancja pojemnościowa:
Bc=oC = 27tfC (7.18b)
Reaktancja pojemnościowa bywa nazywana kapacytancją (od łacińskiego - „capacitas” -pojemność).
Jednostki są takie same jak w przypadku reaktancji i susceptancji indukcyjnych:
1[BC}=^- = \S
\[u]
Impedancja, admitancja i kąt przesunięcia fazowego odbiornika złożonego z idealnego kondensatora wynoszą:
YC ~ TT~ ~ BC - coC, (p^u -¥7 =--
Uc 2
Uc „ 1 „ I
Sformułujmy teraz prawo Ohma dla kondensatora w obwodzie prądu sinusoidalnie zmiennego z zastosowaniem metody symbolicznej:
l=Ie1'rI =toCUc■
. Tl
=e>C e^ Uc = jaC Uc = jBc Uc
joC oC oC
(7.19a)
Jest zatem: uc=-jXc-L
oraz:
-28 -