Definicje i oznaczenia. Niech dana będzie rzutnia n i płaszczyzna a nie prostopadłą do rzutni n i przecinająca tę rzutnię wzdłuż prostej /
Kładem płaszczyzny nier lutującej a na rzutnię n nazywamy obrót płaszczyzny a dokoła osi l=axiz o taki skierowany kąt obrotu cd-£ 90°, że po obrocie płaszczyzna a w nowym położeniu a° jednoczy się z rzutnią n (a° = 7r).
j Leżące na płaszczyźnie a punkty A, B, C, ...» proste m, ntpt... i figury (np. trójkąt ABC), po dokonanym obrocie znajdą się na rzutni n w nowych położeniach A°, B°, C°,..., m°, n°}p0,i., A0B°C°,które nazywamy kładami na rzutnię n.
' Poniewńż układ płaski a jest przystający do układu płaskiego a°, zatem konstrukcję kładu płaszczyzny a stosować będziemy albo dla wyznaczenia wzajemnych położeń elementów należących do płaszczyzny a, albo dia wyznaczenia, wielkości figury leżącej na płaszczyźnie a.
Podniesieniem z kładu płaszczyzny nierzutującej a° = M°f która zjednoczona jest z rzutnią 7r,-nazywamy obrót płaszczyzny a° dokoła osi l=ocxn o taki skierowany kąt obrotu (0^. 90°, że po obrocie płaszczyzna a° w nowym położeniu jednoczy się z daną płaszczyzną a — l A.
*
Przykład
Dane są rzuty czworokąta ABCD leżącego na płaszczyźnie poziomo--rzutującej et ' Wyznaczyć wielkość czworokąta ABCD.
Wykonujemy kład płaszczyzny a i przynależnego do niej danego czworokąta na rzutnię 7rt. Osią obrotu jest ślad ha płaszczyzny a. Wierzchołek D czworokąta leży na osi obrotu ha i przy wykonywaniu kładu nie zmienia swego położenia. Przez punkty A\B'i Ć kreślimy proste prostopadłe do śladu ha i odmierzamy na nich odpowiednio wysokości punktów A, B i C. Wyznaczony kład AXBXC*D czworokąta ABCD na rzutnię itx przedstawia
wielkość tego czworokąta ABCD.
** * • • •.
Wykonujemy kład płaszczyzny a na rzutnię nlt obracając ją dokoła osi obrotu hm i na płaszczyźnie ax—p rysujemy trójkąt równoboczny AB*CX tak, aby jego wierzchołek
A leżał na śladzie ha, a bok B*C* był równoległy do śladu ha. Podnosimy teraz płaszczyznę ax wraz z trójkątem do pierwotnego połażenia. Podczas obrotu wierzchołek A leżąc na osi obrotu ha nie zmienia swego położenia, natomiast rzuty poziome wierzchołków B i C znajdą się na śladzie hx, przy czym jest B*B'±ha i C*C'±hx. Rzuty pionowe punktów A, B i C leżą na odpowiednich prostych odnoszących, przy czym ich odległości od o^i rzutów x równe są odpowiednio odległościom punktów A, Bx i C* od osi obrotu hz.
PRZYKŁAD Wykreślić rzuty trójkąta równobocznego leżącego na płaszczyinie f ziomo-rzutującej a. „ jeśli jeden jego wierzchołek leży na rzutni nx, a przeciwległy
bok jest równoległy do tej rzutni.
Wykonujemy kład płaszczyzny a na rzutnię , obracając ją dokoła osi obrotu hx i na płaszczyźnie a* — p rysujemy trójkąt równoboczny AB*C* tak, aby jego wierzchołek
A leżał na śladzie ha, a bok ByC* był równoległy do śladu h„. Podnosimy teraz płaszczyznę a* wraz z trójkątem do pierwotnego położenia. Podczas obrotu wierzchołek A leżąc na osi obrotu h„ nie zmienia swego położenia, natomiast rzuty poziome wierzchołków B i C znajdą się na śladzie ha, przy czym jest B*B'±h, i C*C'±ha. Rzuty pionowe punktów A, B i C leżą na odpowiednich prostych odnoszących, przy czym ich odległości od osi rzutów x równe są odpowiednio odległościom punktów A, B* i C* od osi obrotu h„.
1