latora drutem węzełkowym lub obejmką. Przywiązanie to musi być tak wykonane, aby w przypadku wystąpienia zwiększonej siły wzdłuż przewodu, grożącej uszkodzeniem słupa, przewód mógł się przesunąć w miejscu zawieszenia łub umocowanie przewodu zerwało się chroniąc słup przed złamaniem,
• zawieszenie odciągowe (mocne) - stosowane między innymi na słupach krańcowych, odporowych, gdy występują znaczne różnice naciągów. Wykonuje się je za pomocą złączek śrubowych lub karbowanych. Zawieszenie odciągowe przewodów jest bezpieczniejsze niż przelotowe,
• zawieszenie bezpieczne - stosowane jest przy krzyżowaniu się linii z innymi liniami lub obiektami. Bezpieczne zawieszenie przewodu polega na dodatkowym przywiązaniu przewodu odcinkiem linki do tego samego izolatora, co przewód roboczy, lub do osobnego izolatora.
W liniach napowietrznych niskiego napięcia stosuje się obostrzenia I stopnia, które sprowadza się do bezpiecznego zawieszenia przewodów do izolatorów stojących, za pomocą przewodu zabezpieczającego. Zastosowanie takiego obostrzenia obowiązuje w stosunku do zawieszenia przewodów do izolatorów na słupach przęseł, w których zachodzi skrzyżowanie linii niskiego napięcia z drogami publicznymi, liniami kolejowymi, telekomunikacyjnymi oraz z budynkami mieszkalnymi, inwentarskimi i przemysłowymi.
Przy wykonaniu skrzyżowań linii, dla zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa obiektu krzyżowanego w przypadku awarii linii elektroenergetycznych obowiązują zasady podane w normie [22] dotyczącej projektowania i budowy linii napowietrznych.
Wszelkie prace przy liniach napowietrznych mogą być wykonywane tylko przez jednostki gospodarcze uprawnione do tego rodzaju robót i to pod kierownictwem odpowiednio wykwalifikowanych i posiadających uprawnienia pracowników.
W przypadku gdy prace są prowadzone na liniach istniejących, to linie te muszą być wyłączone spod napięcia, przy czym przed przystąpieniem do pracy powinny być uziemione wszystkie przewody tych linii za pomocą przenośnego uziemiacza.
Prace w pobliżu linii podłączonych pod napięcie muszą być prowadzone w bezpiecznej odległości, takiej aby nie można było dosięgnąć przewodów tych linii ręką czy wykorzystywanymi do pracy narzędziami lub sprzętem.
3.1.1. Przewody
W liniach napowietrznych do 1 kV stosowane są prawie wyłącznie przewody aluminiowe gołe Al i przewody w izolacji z materiałów plastycznych o przekrojach od 16 do 120 mm'. W przewodach izolowanych wbudowana jest linka nośna. Przewody w liniach napowietrznych powinny być stosowane zgodnie z obowiązującymi normami: [23], [24], [25], [26],
Najmniejsze dopuszczalne przekroje przewodów w liniach napowietrznych, ze względu na wytrzymałość mechaniczną, podane są w normie [22],
Najmniejsze dopuszczalne odległości pionowe przewodów linii elektroenergetycznych od budynków' i innych obiektów podane są w ww. normie [22],
Uwaga: przewody instalacyjne omówiono w punkcie 3.3 Instalacje elektryczne o napięciu do 1 kV.
3.1.2. Izolatory
Ze względu na sposób przymocowania do konstrukcji wsporczej, izolatory dzielą się na stojące i wiszące.
Ze względu na wartość napięcia przy jakim mają normalnie pracować rozróżnia się izolatory, na napięcia stosowane w liniach do 1 kV i powyżej 1 kV.
Izolatory muszą wykazywać dużą odporność powierzchniową oraz dużą wytrzymałość na przebicia. Izolatory pouunny również dobrze znosić zmienne obciążenia mechaniczne.
Do budowy linii napowietrznych o napięciu do 1 kV stosuje się najczęściej izolatory porcelanowe bądź szklane następujących rodzajów:
101