wsk3

63

Naprawy bieŻQcc

Rys. 4.15. Zdejmowanie kosza sprzęgła z łańcuchem po wyjęciu tulejki łożyskującej

Rys. 4.13. Pomiar zwisu łańcucha sprzęgowego — poz. b

Pęknięte lub wykruszone tulejki dyskwalifikują łańcuch. Sposób pomiaru zwisu podano na rysunkach 4.12 i 4.13. Jeśli różnica ugięć łańcucha wynosi 25 mm lub więcej, to łańcuch kwalifikuje się do wymiany.

W celu zdemontowania sprzęgła, należy:

—    ścisnąć sprężyny przy użyciu przyrządu N.30.00 (rys. 4.14), zdjąć pierścień sprężynujący i zwolnić ostrożnie nacisk przyrządu:

—    wyjąć sprężyny, tarczę dociskową, tarcze cierne, wyjąć popychacz i kulkę;

—    nałożyć przyrząd N.03.00 na zabicrak i zablokować wałek główny (patrz rys. 6.9);

Rys. 4.14. Sprężyny sprzęgła ściśnięte przyrządem N.30.00

—    odbezpieczyć nakrętkę dociskającą zabicrak na wałku głównym przez odgięcie podkładki wkrętakiem: odkręcić kluczem nasadowym 17 mm nakrętkę wałka (patrz rys. 6.9). pokręcając kluczem w prawą stronę (gwint lewozwojowy);

—    nie wyjmując przyrządu blokującego N.03.00 odbez-

picczyć i odkręcić kluczem nasadowym 17 mm nakrętkę dociskającą koło łańcuchowe na stożku lewego czopa wału korbowego (patrz rys. 6.10);

—    podważyć koło łańcuchowe dwiema łyżkami i zdjąć razem z łańcuchem i koszem sprzęgła:

—    użyć ściągacza (rys. 6.11), jeśli koło łańcuchowe jest mocno zaciśnięte na stożku;

w przypadku gdy nic zachodzi konieczność ściągnięcia koła łańcuchowego, zdjąć kosz sprzęgłowy z łańcuchem, (jak również założyć) po wyjęciu tulejki ślizgowej, na której łożyskowany jest kosz sprzęgła (rys. 4.15).

Wszystkie części demontowanych mechanizmów należy umieszczać w wanience z benzyną (zwrócić uwagę, aby nic zagubić wpustu czółenkowego i kulki z mechanizmu wysprzęglającego).

Po dokładnym umyciu części należy je zweryfikować, łańcuch sprzęgłowy został oceniony już na wstępie, podczas demontażu (na podstawie wielkości zwisu oraz stanu tulejek łańcucha), średni przebieg łańcucha sprzęgłowego w silniku S01-Z3A Lux w zależności od sposobu eksploatacji wynosi 6—12 tys. km.

Dobrze wyregulowane i prawidłowo eksploatowane sprzęgło wytrzymuje przebieg 18—24 tys. km. Mogą jednak wystąpić wcześniejsze nadpalenia tarcz sprzęgłowych (rys. 4.16) lub inne uszkodzenia np. kosza, zabie-raka. które uniemożliwiają prawidłową regulację sprzęgła.

Podczas weryfikacji należy najpierw zwrócić uwagę na zużycie oraz stan powierzchni okładzin (wkładek korkowych). Grubość okładzin korkowych nowej tarczy ciernej powinna wynosić 4.2__0tł mm. Dolna dopuszczalna granica grubości wynosi 2,7 mm. W przypadku gdy grubość okładzin jest większa, ale ich powierzchnie są czarne i naszą ślady nadpalenia, należy je wymienić na nowe (najlepiej zakupić gotowe tarcze).

Wkładki korkowe mogą być wykonane wyłącznie z materiału litego (nic mielonego i prasowanego). W tym celu należy wyciąć ostrym nożem wkładki większe o 0.3 mm od obrysu otworów i o grubości 6—7 mm. Następnie, należy zanurzyć je na kilka minut we wrzątku. Spowo-