WSP J POLN254323

Andrzej Muru Lew teki. Językoznawstwo polskie w XX wieku

650

jest tom zbiorowy pod redakcją H. Kurkowskiej Współczesna polszczyzna (Warszawa 1981).

Powstałe syntezy umożliwiają kształtowanie się nowych zakresów badawczych. Ukończenie w 1969 r. Słownika języka polskiego pod redakcja W. Doroszewskiego, wydanie przez S. Skorupkę Słownika frazeologicznego języka polskiego (Warszawa 1967-1968), będącego rejestrem polskich frazeo-logizmów, oraz ukończenie Nowej księgi przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich pod redakcją Juliana Krzyżanowskiego i Stanisława Swirki (t. 1-4, Warszawa 1969-1978) stworzyły podstawę materiałową do badań nad frazeologią polską. Podstawy frazeologii strukturalnej od lat siedemdziesiątych kształtują Buttlerowa, Bogusławski, Lewicki i inni. Rozwiązywane są problemy: wariantywności frazeologizmów, ich derywacji, motywacji, a nawet pierwsze próby zastosowania pojęcia pola semantycznego do frazeologii. Głównym materiałem dyskusji stały się tomy 2 problemów frazeologii polskiej i słowiańskiej, pod redakcją Mieczysława Basaja i Danuty Rytel (t. 1-5, Wrocław 1982-1988).

Powstanie w latach 1957-1970 Małego atlasu gwar polskich i wielu atlasów regionalnych umożliwiło podjęcie prac o charakterze systematyzującym. Taką wzorcową próbą jest praca Karola Dejny Alias polskich innowacji dialek-talnych (Warszawa 19S1). Wykorzystując pojęcia centrum i peryferii, autor przedstawił na mapach dynamikę zmian fonetycznych i morfologicznych różnicujących dialekty polskie.

Po 1978 r. zakres socjolingwistyki wzbogaca nowy problem, zwany zagadnieniem manipulacji językowej lub „nowomowy” (kalka wyrażenia newspeak użytego w powieści Georgea Orwella Rok 1984). Obserwacje języka tekstów prasowych wykazały, że w wyniku nadużycia perswazyjnej funkcji znaków językowych i emocjonalnych konotacji wyrażeń język propagandy staje się w-ażnym elementem ujarzmienia społeczeństwa przez władzę totalitarną. Dwie konferencje poświęcone temu problemowo w 1981 r. - w- Krakowie o nowomowie oraz w Warszawie o manipulacji językowej - zarysowały zakres tej problematyki, wykraczający poza ówczesną sytuację Polski, a nawet poza okres i zasięg władzy komunistycznej. Podstawy materiałową stworzyły badania prasy z lat sześćdziesiątych, podsumowane w podręczniku: D. Buttler, H. Kurkow'ska, H. Satkiewicz, Kultura języka polskiego (t. 1-2, Warszawa 1971-1982) oraz w pracy W. Pisarka Język służy propagandzie (Kraków^r 1976) i in. Próby systematycznych opisów tego osobliwego systemu środków^ wyrazu podjęli: J. Bralczyk, O języku polskiej propagandy politycznej lat siedemdziesiątych (Kraków 1986; pełniejsza wersja: Uppsala 1987) oraz M. Głow^riński. Marcowe gadanie (Warszawa 1991). Pierwszy polski podręcznik socjolingwistyki język w zachowaniach społecznych opracował S. Grabias (Lublin 1994).