Zrozumiec Assembler2

80 Zrozumieć Asembler

Kolejny niewidzialny znak spełnia istotną rolę w strukturze pliku tekstowego: jest to EOF - znak końca pliku (ang. End-Of-File). EOF jest pojedynczym znakiem o numerze 26. Możemy go uzyskać wciskając Ctrl-F Z na klawiaturze. EOF jest znakiem oznaczającym koniec pliku. Jeśli po tym znaku występują jakiekolwiek inne znaki, to są one całkowicie nie zauważane przez DOS. Również dla Asemblera i większości edytorów tekstowych EOF jest znakiem oznaczającym koniec pliku.

Niektóre programy użytkowe mogą pomyłkowo wstawiać EOF w środku pliku tekstowego. Najczęstszym powodem EOF jest zapamiętywanie pliku tekstowego w niektórych formatach procesorów tekstu, zupełnie inaczej traktujących znak EOF. Wtedy nie pełni on roli znaku końca pliku, jednak plik taki jest możliwy do odczytania tylko przez program, który go stworzył.

Samwasaman.

Te jedenaście znaków tworzy zupełnie niezrozumiałą grupę.

Sam

[C

R

C

F

was

[Cl

R

a

'C

R

SI

man.

Po dodaniu niewidzialnych par znaków powrotu karetki CR oraz nowej linii LF uzyskany zrozumiały tekst.

Sam

was

a

man.

Tekst wyświetany na ekranie będzie dzielony na wiersze, dzięki niewidocznym znakom.

Rysunek 3-2. Struktura pliku tekstowego

3.2.5 Edytory tekstu

Obróbka plików tekstowych wykonywana jest dzięki programom o wspólnej nazwie edytorów (lub procesorów) tekstu. W edytorze tekstu pracujesz następująco: wpisujesz znaki z klawiatury oglądając efekt wpisywania na ekranie. Kiedy wciśniesz klawisz Enter, znak EOL zostanie umieszczony na końcu linii, a kursor przesunie się do następnego wiersza.

Edytor tekstu umożliwia Ci również przesuwanie kursora w obrębie istniejącego tekstu w celu dokonywania ewentualnych poprawek. Możesz usuwać słowa czy wiersze lub dopisywać nowe.

Po zakończeniu pracy w edytorze wydajesz w odpowiedni sposób polecenie zapamiętania tekstu jako pliku tekstowego na dysku. W taki sposób możesz właśnie wpisać tekst programu w Asemblerze. Taki plik tekstowy jest wówczas tekstem źródłowym, który poddajesz dalszej obróbce (translacji). Jeśli w tekście Twojego programu zostaną wykryte błędy, to znowu przy pomocy edytora tekstu dokonujesz niezbędnych poprawek, by móc wprowadzić program do Asemblera.

Wielu programistów do pisania tekstów źródłowych wykorzystuje procesory tekstu takie jak np. WordPerfect, Wordstar czy Word. Teksty programu utworzone w tych procesorach muszą być jednak zapamiętywane jako pliki „non-documcnt modę” czy też „ASCII text modę”. Dokonanie konwersji pliku z danego procesora na kod ASCII równoważne jest z usunięciem z tego tekstu wszelkich ukrytych znaków sterujących czy formatujących tekst, które jako znaki własne procesora tekstu będą niezrozumiałe dla Asemblera. Jeśli tekst programu utworzony w procesorze tekstu zapamiętasz na dysku jako plik dokumentu tego procesora, zazwyczaj nie będzie on mógł być przyjęty przez Asembler Nie zapomnij więc dokonać konwersji swojego pliku programu na czysty plik tekstowy ASCII.

Specjalnie dla programistów stworzono cały szereg edytorów tekstu przeznaczonych do pisania programów⁷. Dwa najlepsze z nich to Brief oraz Epsilon. Bardzo dobry edytor pod nazwą Point jest często sprzedawany jako dodatek do myszy firmy Logitech. Można również wykorzystywać edytor programu Sidekick, czy też edytory pochodzące z kompilatorów firm Microsoft i Borland.