47
§ 2. Twierdzenia o granicach ułatwiające znajdowanie granic
Wówczas mamy oczywiście dla tych samych n
£
k • • kl < M' =e •
Wynika stąd, że ciąg {xn-xn} dąży do zera.
30. Działania arytmetyczne na ciągach. Następujące twierdzenia są ważne w tym sensie, że z ich pomocą w wielu przypadkach przestaje być potrzebny powrót do definicji pojęcia granicy, wyszukiwanie do danego e>0 odpowiedniego wskaźnika N itd. Ułatwia to znacznie znajdowanie granic.
1° Jeżeli ciągi {x„} i {y„} mają granice skończone:
lim x„ = a , lim yn = b ,
to ich suma (różnica) także ma granicę (skończoną), przy czym
lim(xn±yn) = a±b .
Z warunków twierdzenia wynika, że (0 xn=a + an, y„ = b + P„,
gdzie {«„} i {/?„} są ciągami zbieżnymi do zera. Wówczas
xn±yn=(a±b)+(an±pn).
Ciąg + jest więc ciągiem zbieżnym do zera na podstawie lematu 1; w takim razie, posługując się drugim określeniem granicy można twierdzić, że ciąg {xn±y„} ma granicę a±b, czego należało dowieść.
Twierdzenie to i jego dowód przenosi się na przypadek dowolnej skończonej liczby składników.
2° Jeżeli ciągi {x„} i {y„} mają granice skończone
lim xn = a , lim y„ = b , to ich iloczyn także ma granicę skończoną i
li™x„yn = ab .
Wychodząc również z równości (1) mamy tym razem
X„ y„ = ab + (afi„ + ban + oc„jS„).
Wyrażenie w nawiasach, na podstawie lematów 1 i 2, jest ciągiem zbieżnym do zera. Wynika stąd już, że ciąg {x„y„} ma rzeczywiście granicę ab.
Twierdzenie to można przenieść na przypadek dowolnej skończonej liczby czynników (np. przez indukcję matematyczną).