67
§ 3. Ciąg monotoniczny
Ciąg {y„} jest znacznie dogodniejszy dla przybliżonego obliczenia liczby e, niż {1„}. Oszacujemy różnicę i e. W tym celu rozważmy z początku różnicę między dowolną wartością y„+m (m = 1, 2, 3,...) następującą po yn a samymyn-Mamy
1 , 1 , , 1 j'„+m-y»=(n+1)!+(n+2)!+-"+(n+m)!-
i f i i _i_j
(n + l)!( + n + 2 + (n + 2)(n + 3) + + (n + 2)(n + 3)...(n + m)J
Jeżeli w nawiasach sześciennych zastąpić wszystkie czynniki w mianownikach ułamków przez n+2, to otrzymamy nierówność
+ 2)2 + ... + (n + 2)m_1|,
którą tylko wzmocnimy, zastępując nawias sumą postępu nieskończonego:
yn + m ! 7
(n +1)! n+1
Ustalając teraz n przejdźmy z w do nieskończoności; ciąg yn+m (numerowany wskaźnikiem m) przyjmuje wartości
y»+ l i yn + 2 > yn-ł 3 ’ 1 .Vn + m >
jest on zbieżny oczywiście do e. Dlatego otrzymujemy w granicy 1 n + 2
czyli
0<e—y„<
1 o
n :n
1
Jeżeli przez 0 oznaczymy stosunek różnicy e—y„ do liczby —— (zawarty oczywiście pomiędzy 0 i 1), to można napisać także
e-yn=-
0
n !n
Zastępując tu y, jego rozwinięciem otrzymujemy ważny wzór :
(7)
111 10 ‘'”1+ri + 2!'lT!+ •++! + ^'
n+2 ^ 1
(n+l)2<7'
5*
Jak łatwo sprawdzić