0000083

B. WYBRANE SPOSOBY POSTĘPOWANIA ZACHOWAWCZEGO

TEOPAN DOMZAŁ

PORÓWNAWCZE WYNIKI ZACHOWAWCZEGO LECZENIA DYSKOPATII LĘDŹWIOWEJ RÓŻNYMI METODAMI

Z Kliniki Neurologicznej Centrum Kształcenia Podyplomowego WAM w Warszawie Kierownik: prof. dr hab. med. T. Domżai

Podstawowym objawem klinicznym dyskopatii lędźwiowej jest ból korzeniowy, którego stopień nasilenia decyduje o sprawności chorego. Leczenie jest zatem skierowane na usunięcie tego dominującego objawu. Zmniejszenie natężenia bólu lub jego ustąpienie bywa często równoznaczne z wyleczeniem. Ideałem jest usunięcie przyczyny bólu, tj. ucisku na korzeń, co często udaje się osiągnąć postępowaniem zachowawczym. Od 1933 r., kiedy to Mixter i Barr usunęli operacyjnie wypadnięte jądro miażdżyste, zabieg stał się metodą leczenia z wyboru. Jednakże po okresie entuzjazmu ograniczono znacznie wskazania do leczenia operacyjnego. Dziś kwalifikuje się tylko 10—20% chorych, którym nie pomaga leczenie zachowawcze i którzy wykazują objawy pora-żenne stopy bądź stożka rdzeniowego.

Tak więc ok. 90% chorych z zespołami bólowymi wywołanymi dyskopatią lędźwiową poddaje się leczeniu zachowawczemu, które jest obecnie nadal leczeniem podstawowym.

Celem obecnego doniesienia jest porównanie skuteczności różnych metod leczenia zachowawczego.

MATERIAŁ I METODY LECZENIA

Skuteczność różnych metod leczenia dyskopatii oceniano u 510 chorych w ciągu 10 lat (1967—1976). U wszystkich chorych rozpoznano dyskopatię lędźwiową z zespołem bólowym korzeniowym, promieniującym do jednej z kończyn dolnych. Grupy chorych dobrane zostały losowo.

1.    U 82 chorych zastosowano jedynie leżenie w łóżku podając ze względów

psychologicznych witaminy doustnie i środki przeciwbólowe doraźne w razie silnych dolegliwości bólowych.    _m

2.    U następnych 93 chorych stosowano dokanałowo hydrokortyzon (Hydro-cortisonum acetatum) po 25—50 mg 1—2 razy tygodniowo podając nie więcej niż 4 wstrzyknięcia. Metodę tę stosujemy od lat 15 w cięższych zespołach bólowych, nie obserwowaliśmy żadnych powikłań (1,2). Chorzy ci również przeważnie przebywali w łóżku.

3.    85 chorych leczono metodami fizykalnymi stosując ultradźwięki lub prądy diadynamiczne codziennie. Oprócz tego w razie potrzeby doraźnie podawano środki przeciwbólowe.