87
5.2. Estymacja przedziałowa
Przedział ufności dla wariancji nie zależy od wartości oczekiwanej m = EX. Stąd tylko dwa rozważane przypadki.
Rozkład normalny, mała próba
Model I. Populacja generalna ma rozkład normalny. Nieznany jest parametr er, dla którego szukamy przedziału ufności. Próba jest mała (n < 30). Przedział ufności określony jest wzorem
Pr
nS2 2 n$2
— < cr < —
= 1 - a
(5.2.4)
lub równoważnie wzorem
Pr
(n-l)52 _ _2 „
< a <
(5.2.5)
gdzie cx i c2 spełniają równania
Pr(Z2 <cx)= Pr(z2 > c2) = a/2
dla zmiennej losowej %2 o rozkładzie chi-kwadrat on-1 stopniach swobody. Zwróćmy uwagę, że tak otrzymany przedział ufności nie jest symetryczny względem s2.
Założenie, że próba jest mała ma charakter czysto rachunkowy - dla n > 30 rozkład chi-kwadrat jest na tyle zbliżony do normalnego, że tablice zawierają na ogół wartości tylko do n = 30.
Rozkład normalny, dm próba
Model II. Populacja generalna ma rozkład normalny lub zbliżony do normalnego i próba jest duża, (n > 30). Wtedy przedział ufności dla odchylenia standardowego wyraża się wzorem
< cr <
1 - a
)
(5.2.6)
gdzie ua jest takie, że Pr(|t/| > ua) = a oraz U ~ N(0,1).
5.2.1. Dla danych —0.01, 0.19, 0.09, —0.18, 0.40, oszacować na poziomie ufności 0.9 wartość oczekiwaną. Wiadomo, że rozkład cechy w populacji jest normalny. Wariancja jest znana, a2 = 0.04.
5.2.2. Dla danych -0.23, 0.61, -0.85, -0.72, -0.39, 0.73, oszacować na poziomie ufności 0.9 wartość oczekiwaną i wariancję. Wiadomo, że rozkład jest normalny.