46/
Biblioteczka Opracowań Matematycznych
x3 + io = t*
JxJ Vx’ + I0dx = 3x'dx = 2idl
2 dl
x:dx =
= - frdt = -V + C i J o
.tir
47/ f _
J x4 + 1
x = l 2 xdx - dt
xdx = d-L 2
1 ,, 1 j _
= —arctet + c = —arctgx + C + 12 2
^ Jsin3 xć/x= Jsin2xsinxćZv= J(l -cos2 x)sinx<iv= jsinxah- Jcos2 xs\nxdx=
=-cosc-
cosK=t sircc dx=di
=-cosr+ k:ć/r=-coa:H—tC=-cosc-t--hC
49/
r 5x2dv
x3 =/
<*
vl-x6
3x2cZr = c/rl = 5 f . ^ = - f ^ =-arcsin/+C = -arcsinx3+C
2 , dt x dx = — 3
Całkowanie przez podstawienie to jedna z najważniejszych metod całkowania. Stosujemy ją wówczas gdy zastosowanie nowej zmiennej dla fragmentu wyrażenia podcałkowego upraszcza całkę. Nie ma niestety ogólnych przepisów kiedy i jak tego dokonać. Umiejętność doboru odpowiedniego podstaw ienia nabywa się drogą wprawy. Z całą pewnością metodę tą możemy zastosować gdy licznik ułamka podcałkowego jest pochodną mianownika. Korzystamy wówczas ze wzoru:
(1.22)
Całkowanie przez części stosuje się wówczas, gdy pod całką występuje iloczyn funkcji algebraicznej lub przestępnej. Całkowanie przez części odbywa się według wzoru:
przy czym jako funkcję w, przyjmuje się funkcję, której różniczkowanie upraszcza wyrażenie podcałkowe, a za dv tę część wyrażenia podcałkowego, którego całka jest znana lub może być łatwo wyznaczona.
PRZYKŁADY CAŁKOWANIA
jxsin xdx =
= -xcos x + sin x + C
u = x du = dx
dv = sin xdx v = - cos x
= -x cos x +
Jcos xdx =
J x2 cos xdx =
u = X1 du - 2xdx
dv = cos xdx v = sin x
li
= X1 sin x + 2x cos x - 2 sin x + C
(Dla obliczenia całki (51) wykorzystano całką (50)).
= x2 sin x - 2 J .v sin xdx =
u = x du = dx dv = e1 dx v = e1
J xe ' dx =
JxV<fe =
1 - je Xdx = xe ' - e' + C = x)et -3 jx2exdx =
- 3{x2ex - 2 jxe xdx ) =
. r y , I u = x du = dx
= x’e*-3x2e‘ + 6{xexdx =xiex-3x1et + 6\ , =
•» |rfv = e dx v = e
= x V - 3x V + 6xex - 6 je‘dx = x V - 3xJe' + 6xe ’ - 6ex + C
= xV - 3
u = X1 du = 3 x2dx dv = e‘dx v = e'
u = x'
ć/u = 2xd!x
= xV
- 15-