Audio Kurs
De 2 heures jusąiTa 5 heures, je me suis promene dans la foret. Od drugiej do piątej spacerowałem po lesie.
Hier soir, je ne suis pas allee a la discotheąue avec mes amis. Je suis restee a la maison. Wczoraj wieczorem nie poszłam na dyskotekę z przyjaciółmi. Zostałam w domu.
Je suis sorti de chez moi tres tót. Wyszedłem z domu bardzo wcześnie.
Je suis alle au magasin faire mes courses. Poszedłem do sklepu zrobić zakupy.
Uwaga! W przypadku czasowników odmieniających się z czasownikiem posiłkowym etre, czasownik uzgadnia się w liczbie i rodzaju z podmiotem. Aby uzgodnić w rodzaju żeńskim dodajemy na końcu formy participe passć literkę -e, zaś do liczby mnogiej -s.
Nous nous sommes promenes dans la foret. Spacerowaliśmy po lesie.
Elle est allee a la discotheąue. Ona poszła na dyskotekę.
Je suis montee dans le bus a 1’arret le plus proche.
Wsiadłam do autobusu na najbliższym przystanku.
Nous sommes descendues du train a la gare la plus proche.
Wysiadłyśmy z pociągu na najbliższym dworcu.
Uwaga! W przypadku czasowników odmieniających się z czasownikiem avoir, nie następuje uzgodnienie imiesłowu przeszłego z podmiotem. W przypadkach wyjątkowych, jeśli dopełnienie znajdzie się przed orzeczeniem, imiesłów przeszły musi zostać uzgodniony w rodzaju i liczbie z tymże dopełnieniem.
L’annee derniere, j’ai connu des amis.
W ubiegłym roku poznałem/poznałam przyjaciół.
Ce sont des amis que j’ai connus l’annee derniere.
To są przyjaciele, których poznałem/poznałam u; ubiegłym roku.
Czas przeszły niedokonany imparfait to czas służący do wyrażania czynności przeszłych niedokonanych bądź powtarzających się w przeszłości.
Tworzymy go dodając do tematu czasownika (który uzyskujemy przez odjęcie końcówki od 1. osoby liczby mnogiej czasu teraźniejszego) końcówki charakterystycznej dla tego czasu.
aimer - kochać
nous aimons - odrzucamy końcówkę liczby pojedynczej czasu teraźniejszego -ons i uzyskujemy temat aim-. Do niego dodajemy końcówki czasu imparfait:
J’aimais Nous aimions
Tu aimais Vous aimiez
Il/Elle aimait Ils/Elles aimaient
imparfait bywa często porównywany do czasu przeszłego niedokonanego w języku polskim. Stosowany jest w następujących przypadkach:
do opisów:
II faisait beau, le soleil brillait, le ciel etait bleu et sans nuage.
Była piękna pogoda, świeciło słońce, niebo było niebieskie i bezchmurne. do mówienia o czynnościach zwyczajowych lub powtarzających się w przeszłości:
Quand j’etais jeune, je me levais toujours a 6 heures du matin.
Kiedy bytem młody, wstawałem zawsze o 6 rano. czynności „trwające":
II marchait lentement. Szedł wolno. czynności jednoczesne:
Pendant que le mari dormait, la femme regardait la tele.
W czasie, gdy mąż spał, żona oglądała telewizję. w zwrotach grzecznościowych:
Je voulais vous demander un service. Chciałem poprosić pana/panią o przysługę. w zdaniach warunkowych (II typ zdań warunkowych):
Si j’etais riche, je ne travaillerais pas.
Gdybym był bogaty, nie pracowałbym.
pytania „ogólne" lub „zamknięte" to pytania na które można odpowiedzieć za pomocą jednego słowa: tak lub nie. Pytania powstają:
■ przez intonację (pytającą melodię głosu):
Nous allons au cinema ? Idziemy do kina?
Jest to sposób najczęściej używany w mowie potocznej, najbardziej naturalny i najmniej oficjalny.
W przez dodanie est-ce que {czy):
Est-ce que nous allons au cinema ? Czy idziemy do kina?
* przez inwersję (zamianę kolejności podmiotu i orzeczenia w zdaniu): Allons-nous au cinema ? Idziemy do kina?
Jest to sposób najbardziej elegancki i oficjalny, rzadko stosowany w mowie potocznej.
Uwaga! W przypadku trzeciej osoby liczby pojedynczej, jeśli czasownik kończy się graficznie na samogłoskę, w inwersji między orzeczeniem a podmiotem pojawia się literka t, której zadaniem jest ułatwienie wymowy.
Regarde-t-il la tele tous les soirs ? Czy on ogląda telewizję co wieczór?
W przypadku czasów złożonych, inwersji ulega podmiot i czasownik posiłkowy. Czasownik właściwy nie zmienia swego miejsca.
Ont-ils termine de lirę ce journal ? Czy oni skończyli czytać tę gazetę?
21
www.jezykiobce. pl