chirurgia5

A

B

i współistniejącego stanu zapalnego. Jej zaletą jest możliwość wykonania osteotomii puszki bębenkowej i ablacji przewodu słuchowego, bez zmiany ułożenia pacjenta podczas operacji.

Cięcie rozpoczyna się, podobnie jak przy usunięciu całego przewodu, nad. częścią pionową do miejsca nieznacznie poniżej przejścia przewodu w część poziomą. Po usunięciu przewodu słuchowego należy odchylić nerw twarzowy w stronę brzuszną i za pomocą preparatora podokostnowego zdjąć okost-ną z miejsca osteotomii. Za pomocą odgry-zaczy w dolnej części otworu słuchowego zewnętrznego usuwa się boczną i brzuszną ścianę puszki bębenkowej (ryc. 86). Należy pamiętać, że u kota puszka bębenkowa jest przedzielona niekompletną przegrodą, którą w czasie zabiegu należy usunąć. Kolejny krok to dokładne płukanie puszki i łyżecz-kowanie tkanki wypełniającej dno puszki. Należy przy tym uważać na nerw twa

Ryc. 87. Osteotomia puszki bębenkowej z dostępu brzusznego.

A - cięcie skóry prowadzone przyśrodkowo od ślinianki żuchwowej i żyły szyjnej zewnętrznej i językowo-twarzowej pomiędzy kątem żuchwy a skrzydłem atlasu; B - miejsce osteotomii puszki bębenkowej. Po bokach widoczne są:

1 - mięsień dwubrzuścowy, 2 - nerw podjęzykowy, 3 - mięsień rylcowo-językowy, 4 - mięsień gnykowo-językowy, 5 - puszka bębenkowa, 6 - tętnica językowa, 7 - żyła językowo-twarzowa

rzowy oraz kosteczki słuchowe położone w grzbietowej i grzbietowo-przyśrodkowej części puszki. W miejscu po osteotomii pozostawia się na 7 dni dren do płukania ucha środkowego w ten sposób, by wysięk nie wydostawał się do tkanek otaczających puszkę bębenkową. Do płukania używa się sterylnego roztworu soli fizjologicznej. Dren należy umieścić od strony brzusznej rany. Ranę zaszywa się za pomocą szwów przerywanych, szyjąc tkankę podskórną i skórę.

Komplikacje związane z procedurą dotyczą przede wszystkim zakażenia rany pooperacyjnej i tworzenia się przetok w miejscu drenów. Rzadziej spotykane powikłania to porażenie nerwu twarzowego oraz utrata słuchu.

Osteotomia puszki bębenkowej z dostępu brzusznego. Osteotomia brzuszna puszki bębenkowej również może być połączona z innymi metodami chirurgii przewodu słucho-

92

wego zewnętrznego. Główną jej wadą jest 5.9. UdrOŻnf0ry@ frć|bki trudność dostępu operacyjnego i związane słuchowej z tym powikłania. Zaletą jest przede wszystkim lepsza wizualizacja i możliwość drenażu Wskazaniami do zabiegu są: niedrożność puszki bębenkowej, przez co jest to metoda przy zapaleniu ucha środkowego, pasożyty z wyboru w podejrzeniu chorób ucha środko- i inne ciała obce.

wego o charakterze nowotworowym.    - Zabieg udrożnienia trąbki słuchowej

Pacjenta kładzie się na grzbiecie i wykonu-    '(recanalisatio lubae auditi.vae) wykonuje cięcie przyśrodkowo od ślinianki żuchwo-    je się w znieczuleniu ogólnym pacjenta,

wej, pomiędzy s’P ; dłem atlasu a kątem żu-    Po uprzednim oczyszczeniu zewnętrznego

chwy. Po przecięciu skóry, tkanki podskór-    przewodu słuchowego i błony bębenkowej

nej, powięzi i mięśnia podskórnego odsuwa    ze strupów i pokrywającego ją. wysięku, do

się na stronę boczną żyłę szyjną zewnętrzną    naturalnego lub wykonanego (myringoto-

wraz z jej odgałęzieniami. Następnie na tępo    rnia) otworu w błonie wprowadza się cien-

oddziela się mięsień dwubrzuścowy od mię-    ką, elastyczną końcówkę gumowej gruszki,

śni gnykowo-językowego i rylcowo-języko-    o pojemności 50-150 ml. Trąbkę słuchowego. Należy zwrócić przy tym szczegół-    wą przedmuchuje się powietrzem z grusz-

ną uwagę na nerw podjęzykowy znajdujący    ki, ogrzanym do temperatury 40°C. Przy

się po bocznej stronie mięśnia gnykowo-ję-    wytworzeniu zbyt dużego ciśnienia w uchu

zykowego oraz odgałęzienia tętnicy współ-    środkowym może dojść do powstania jego

nej szyjnej. W tej okolicy pomiędzy wyrost-    połączenia z błędnikiem. Stwierdza się wiekiem jarzmowym a wyrostkiem kątowym żu-    dy u zwierzęcia obecność zeza i zaburzenia

chwy, przyśrodkowo od tętnicy szyjnej współ-    równowagi.

nej, wyczuwalna jest brzuszna powierzchnia    Przedmuchanie trąbki jest. czynnością

puszki bębenkowej (ryc. 87).    wstępną. Właściwe leczenie polega na co-

Ośteótomię można wykonać za pomocą fre-    dziennym przepłukiwaniu ucha środkowe-

zu kostnego lub prętu Steimnanna. Przy wy-    go i przewodu oleistą zawiesiną antybioty-

borze odpowiedniego narzędzia należy wziąć    ku z dodatkiem ciała osłaniającego, jak roz-

pod uwagę szerokość dostępu i ochronę oko-    twór kwasu borowego lub tlenku cynkowe-

licznych tkanek, co w przypadku frezu kost-    go. Do płukania używa się gruszki, którą wy-

nego wydaje się trudniejsze. Delikatne zrobię-    sysa się z ucha resztki płynu. W czasie plunie otworu umożliwi również ochronę struktur    kania część płynu powinna się wydobywać

zlokalizowanych w grzbietowej części puszki    przez nos.

bębenkowej. Podobnie jak w przypadku osteo-    Przy braku otworu w błonie bębenkowej

tomii bocznej, w puszce bębenkowej należy    i jednoczesnych innych objawach świadczą-

umieścić dren po uprzednim płukaniu i ły-    cych o zapaleniu ucha środkowego wykonu-

żeczkowaniu zawartości puszki bębenko-    je się punkcję błony bębenkowej za pomocą

wej. Perforowana część drenu powinna le-    cienkiej igły iniekcyjnej. Aby nie uszkodzić

żeć dokładnie na terenie puszki bębenkowej    kostek ucha środkowego, wkłucie należy

poprzez przyszycie jej za pomocą cienkiej    robić w dolnej części błony. Po zassaniu

wchłanialnej nici 4/0.    w strzykawce powinna się pojawić ropa lub

płyn o zbliżonych do niej cechach. Wówczas ,    f i    podejmuje się próbę udrożnienia trąbki słu-

/\ D    ••    chowej, jak przy istniejącym połączeniu ucha

/    zewnętrznego ze środkowym.

h $ 0 (jKńJyy

UDROŻNIENIE TRĄBKI SŁUCHOWEJ