£*t5. Z 'odbicia 'jednonóż z klęku podpartego lub uniku 'podpartego przewrót w przód do pozycji wyżej poda-*dych.
|| 6. Ze stania' na głowię, przedramionach lub rękach [przewrót w przód do pozycji wyżej podanych, a następnie z ćwierć obrotem w lewo lub prawo do klęku obunóż; ;• 7. Przewrót z wagi przodem do różnych] pozycji końcowych.
8. Przewrót w przód z rozkroku do rozkroku (rys.' 1).
9. Kilka przewrotów w przód z przysiadu.
•‘ M(h Przewrót w przód, wyskok w górę, przewrót w przód.
11. Przewrót w przód, wyskok w górę z półobrotem i przewrót wprzód.
12. Przewrót w przód do stania na głowie, na rękach i drugi przewrót w przód z wyskokiem w górę itp. (rys. 2).
Często w układy ćwiczeń wolnych wplata się skok lotny i .przewrót w przód, zwane „tygrysim” skokiem. Skok ten jest bardzo atrakcyjną formą ćwiczenia odwagi. Po odbiciu obirnóż ćwiczący przez dłuższy albo krótszy czas leci'w powietrzu; W czasie lotu należy dążyć do zupełnego wyprostowania tułowia. Aby wykonać skok -ilotny o tułowiu wyprostowanym, trzeba mieć odpowiednio wyćwiczone ręce, ,kark i biodra. Przewrót wy-, koriuje się na rękach ugiętych, po czym silnie ugina się Szyję, aby przez kark i. plecy przejść do postawy. Skok na głowę lub czoło może spowodować poważne uszkodzenie, dlatego należy wykonać go ostrożnie, a w nauczaniu stosować wyżej podane ćwiczenia pomocnicze.
Przewrót w tył
Nauczanie przewrotu w tył należy rozpocząć od jego 'najprostszej formy — przewrotu w tył w skuleniu. z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego.
Technika wykonania
: i Z przysiadu podpartego na palcach stóp w małym rozkroku odepchnąć się rękami w tył, przejść na całe stopy,' pochylić głowę w przód i chwycić rękami za podudzia, przyjmując pozycję ,w skuleniu. W tej pozycji przetoczyć się w tył, mocniej przyciągnąć nogi do sie-• bie i podnieść biodra w górę. Z chwilą oparcia się plecami o podłoże należy przenieść ugięte ręce w górę w tył i położyć dłonie na podłożu za głową, nieznacznie^ wyprostować nogi w stawach kolanowych i oprzeć stopy o podłoże. Po przejściu ciężaru dała poza punkt ipodparcia się rękami, wyprostować ręce, unieść barki i tułów w górę i przejść do przysiadu podpartego (rys: 3).,
Błędy: za słabe przetoczenie się w tył, niedbałe i mało aktywne ■ skulenie się, opóźnione oparcie rąk za głową, za ałabe odepchnięcie rękami w drogiej części przewrotu, nieprawidłowy
31