Converted
010018 (2)

5.    Z odbicia jednonóż z klęku podpartego lub uniku podpartego przewrót w przód do pozycji wyżej podanych,

6.    Ze stania na głowie, przedramionach lub rękach przewrót w przód do pozycji wyżej podanych, a następnie z ćwierć obrotem w lewo lub prawo do klęku obunóż. ■ 7. Przewrót z wagi. przodem do różnych pozycji koń-:cowych.

8. Przewrót w przód z rozkroku do rozkroku (rys. 1).

9. Kilka przewrotów w przód z przysiadu.

Przewrót w przód, wyskok w górę, przewrót w .'przód.

, 11..Przewrót w przód, wyskok w górę z półobrotem i-:przewrót wprzód.

| 12. Przewrót w przód ao stania na głowie, na rękach i drugi przewrót w przód z wyskokiem w górę itp. (rys. 2).

Rys. 2

Często w układy ćwiczeń wolnych wplata się skok lotny i..przewrót w- przód, zwane „tygrysim” skokiem. Skok ten jest bardzo atrakcyjną formą ćwiczenia od-

wagi. Po odbiciu obunóż ćwiczący przez dłuższy albo . krótszy czas leci w powietrzu. W czasie lotu należy dą-żyć do zupełnego wyprostowania tułowia. Aby wykonać

■    skok lotny o tułowiu wyprostowanym, trzeba mieć od-•. powiednio wyćwiczone ręce, kark i biodra. Przewrót wykonuje się na rękach ugiętych, po czym silnie ugina się

• szyję, aby przez kark i. plecy przejść do postawy. Skok na głowę lub czoło może spowodować poważne uszko-dzenie, dlatego należy wykonać go ostrożnie, a w nauczaniu stosować wyżej podane ćwiczenia pomocnicze.'

Przewrót w tył

Nauczanie przewrotu w tył należy rozpocząć od jego ^najprostszej formy — przewrotu w tył w skuleniu £ z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego.

■    Technika wykonania

■ Z przysiadu podpartego na palcach stóp w małym, roz-kroku odepchnąć się rękami w tył, przejść na całe sto-py, pochylić głowę w przód i chwycić rękami za pod-£;udzia, przyjmując pozycję w skuleniu. W tej pozycji Hprzetoczyć się w tył, mocniej przyciągnąć nogi do sie-bie i podnieść biodra w górę. Z chwilą oparcia się plecami o podłoże należy przenieść ugięte ręce w górę 2'w tył i położyć dłonie na podłożu za głową, nieznacz-fitnle wyprostować nogi w stawach kolanowych i oprzeć ofatopy o podłoże. Po przejściu ciężaru dała poza punkt ^podparcia się rękami, wyprostować ręce, unieść barki i tułów w górę i przejść do przysiadu podpartego (rys; 3).

Błędy: za słabe przetoczenie się w tył, niedbało i mało aktywne-skulenie się, opóźniono oparcie rąk za głową, za słabo odepchnięcie rękami w drugiej części przewrotu, nieprawidłowy

31