DSCN8877

porcje. Ucząc się kilku definicji, każdą z nich na ogól opanowujemy oddzielnie. Jednak później musimy nauczyć się jeszcze wzajemnych relacji pomiędzy definicjami. Ucząc się całościowo, uniknęlibyśmy straty czasu na reorganizację materiału. Jednak, jeżeli materiał jest zbyt duży lub za trudny, uczenie się całościowe jest niemożliwe.

Efekty uczenia się (na przykład do egzaminu) podnosi próbne odtwarzanie. Jest ono efektywne, gdyż osoba ucząca się bardziej się w nim angażuje emocjonalnie niż podczas zwykłego powtarzania. Ponadto, próbne odtwarzanie umożliwia lepszą organizację materiału i kontrolę popełnianych błędów (Kurcz, 1975).

Równie ważne jest to czego się uczymy. Możemy uczyć się wykonywania czynności ruchowych (jazda rowerem czy samochodem, gra w tenisa, montowanie telewizora, naprawa pralki itd.). Nabywamy wtedy umiejętności. Można przyswajać także treści, np. ekonomiczne czy psychologiczne. Na efekty uczenia się bezpośredni wpływ będą miały obszemość materiału i stopień nowości tego materiału dla osoby uczącej się.

Podczas uczenia się nowego dla nas i obszernego materiału, może wystąpić zjawisko, że po przyswojeniu sobie pierwszych elementów materiału, gdy uczymy się następnych, te wcześniej nabyte przeszkadzają w przyswojeniu następnych. Równocześnie może działać proces w odwrotnym kierunku, tzn. przyswojenie nowych treści przeszkadza w odtworzeniu poprzednio wyuczonych faktów. Im obszerniejszy jest materiał, tym wyraźniej zachodzą oba te procesy w psychologii nazywane hamowaniem retroaktywnym i proaktywnym. Natomiast dobrze opanowane umiejętności czy wiedza mogą tym bardziej pomagać w uczeniu się następnych treści, im bardziej nowe są podobne do poprzednio opanowanych. Zachodzi wtedy zjawisko transferu (przeniesienia wprawy, np. zjazdy na rowerze na jazdę motocyklem, umiejętności pisania prawą ręką na lewą rękę, przy uczeniu się kolejnych języków obcych).

Niezależnie od długości materiału uczenie się jest łatwiejsze, gdy jest on dla nas sensowny (ułatwia to organizację i przyswojenie informacji). Gdy materiał jest zaś bezsensowny lub mało sensowny, uczenie się sprowadza się do prób jego mechanicznego opanowania poprzez powtarzanie (Kurcz, 1992).

Równic ważnym czynnikiem jest stopień opanowania materiału. Stopień ten uzależniony jest od częstości korzystania z materiału, a także od znaczenia materiału dla osoby. Im lepiej znany jest materiał, tym więcej ma powiązań z naszym doświadczeniem indywidualnym. Zapamiętany on został w rezultacie działania kolejnych bodźców. Jednak jego świadome uczenie się nie może ograniczać się do oglądania czy też słuchania. Konieczna jest do niego zorganizowana aktyw

DOŚĆ.

Uczenie się może przybrać postać zapamiętywania kopiowego, czyli uczenia się na pamięć. Natomiast gdy staramy się zrozumieć to, czego się uczymy, powią*